Eduard Friedrich Wilhelm Pflüger
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: fizjologia | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
1858 |
| Profesura |
1895 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Rektor Uniwersytetu w Bonn | |
| Odznaczenia | |

Eduard Friedrich Wilhelm Pflüger (ur. 7 czerwca 1829 w Hanau, zm. 16 marca 1910 w Bonn) – niemiecki fizjolog.
W 1850 rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Marburgu, od 1851 kontynuował je w Berlinie pod kierunkiem Emila du Bois-Reymonda, pracował jako asystent Emila Du Bois-Reymonda, habilitował się z fizjologii w 1858 roku. W 1859 objął katedrę fizjologii w Bonn jako następca Hermana Helmholtza, w roku akademickim 1889-1890 był rektorem w Bonn; w 1909 otrzymał cywilny Order Pour le Mérite[1].Odkrył zjawisko zwane elektrotonusem, które dotyczy pobudliwości nerwów i mięśni. Wykazał, że tlen jest używany przez wszystkie tkanki zwierząt oraz że miejscem końcowej fazy oddychania są komórki[2].
Publikacje
- Ueber die Kunst der Verlängerung des menschlichen Lebens - Bonn, 1890
Przypisy
- ↑ Eduard Friedrich Wilhelm Pflüger
- ↑ Encyklopedia PWN, Tom 2, Warszawa 1991, s. 825
