Ejgird

Ejgird

Herb Ejgird
Typ herbu	szlachecki
Alternatywne nazwy	Eygird, Ejgierd, Eygierd
Pierwsza wzmianka	1528

Ejgird (Eygird), Ejgierd (Eygierd) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Abdank, sam również występujący w kilku odmianach.

• Ejgird I: W polu czerwonym, na mieczu srebrnym takaż łękawica. Klejnot: trzy pióra strusie.
• Ejgird II: W polu czerwonym, na łękawicy srebrnej takiż miecz. Klejnot: trzy pióra strusie.
• Uwagi:
  • Alfred Znamierowski podaje w opisie krzyż zamiast miecza.
  • Ryszard Jurzak podaje dla Ejgirda I miecz pod łękawicą.

• 
  Herb Ejgird II
• 
  Herb Ejgird według Znamierowskiego
• 
  Herb Ejgird I według Jurzaka

Jan Eygerd zapis w j.starobiałruskim urzędowym w XVI wieku (Eygerdowicz, Эйгерд), cytowany w Metryce WXL z 1528 roku, inaczej zwanej Rejestr Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1528 r., pieczętował się herbem Ejgierd II. Wiadomości o rodzie i herbie znajdują się w Herbarzu szlachty polskiej T.3, napisanym przez Seweryna Uruskiego, wydanym w 1906 roku.

Ejgird, Eygird,Ejgierd, Ejgerd.

• Uwaga: Niektóre opracowania podają nazwiska: Ejgiert, Ejgirt, Eygirt. Wymiana litery "d" na "t" nastąpiła u niektórych autorów w XIX wieku i jest uznawana za błąd. Podobnie jest przy zamianie "d" na "t" w nazwie herbu.

• Syrokomla

• AlfredA. Znamierowski AlfredA., Herbarz rodowy, Warszawa: „Świat Książki”, 2004, ISBN 83-7391-166-9, OCLC 830557226 . Brak numerów stron w książce
• Encyklopedia Orgelbranda