Ermanno Carlotto (1918)

Ermanno Carlotto

Klasa	kanonierka rzeczna
Historia
Stocznia	Shanghai Dock and Engineering Company
Wodowanie	19 czerwca 1918
Regia Marina
Nazwa	Ermanno Carlotto
Wejście do służby	1918
Wycofanie ze służby	9 września 1943 (zatopiony)
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	Narumi
Wejście do służby	15 października 1943 (podniesiony)
Wycofanie ze służby	1945
Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej
Nazwa	Kian Kun
Wejście do służby	1949
Wycofanie ze służby	lata 60. XX w. (zezłomowany)
Los okrętu	zezłomowany (lata 60. XX w.)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	903 tony
Długość	48,80 m
Szerokość	0,91 m
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
Zasięg	nieznany
Uzbrojenie
2 działa 76 mm 6 dział trzyfuntowych
Załoga	75

Ermanno Carlotto − włoska kanonierka rzeczna z okresu II wojny światowej, zbudowana przez stocznię Shanghai Dock and Engineering Company.

Okręt wyposażono w dwa kotły typu Yarrow, dostarczające parę do maszyn o mocy 810 kW (1100 KM). Jego dwie śruby pracowały w tunelach, co dawało maksymalne korzyści z małego zanurzenia jednostki. Okręt został przydzielony do włoskiej Bazy Kolonialnej Dalekiego Wschodu i stacjonował w Szanghaju. 9 września 1943, po kapitulacji Włoch przed siłami aliantów, aby zabezpieczyć go przed zajęciem przez Japończyków, został zatopiony przez własną załogę. Podniesiony i wyremontowany, 15 października tego samego roku został wcielony do floty japońskiej pod nazwą "Narumi"^[1]. Do kapitulacji Japonii w 1945, kanonierka była używana na wodach chińskich. Przekazana Chinom została przemianowana na "Kian Kun" i w 1949 zajęta przez komunistów. Złomowana w latach 60. Okręt nazwano na cześć oficera Regia Marina – Ermanno Carlotto.

• Jackson R. – "Niszczyciele, fregaty i korwety", Wyd. Dom Wydawniczy Bellona, ISBN 83-11-09273-7 str. 129