Ettore Felici
| Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 maja 1951 |
| Miejsce pochówku | |
| Nuncjusz apostolski w Jugosławii | |
| Okres sprawowania |
1938–1946 |
| Nuncjusz apostolski w Irlandii | |
| Okres sprawowania |
1949–1951 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
20 września 1903 |
| Nominacja biskupia |
6 listopada 1927 |
| Sakra biskupia |
30 grudnia 1927 |
| Data konsekracji |
30 grudnia 1927 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Gilberto Fuenzalida Guzmán, | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ettore Felici (ur. 12 marca 1881 w Segni, zm. 9 maja 1951 w Dublinie) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup, dyplomata papieski.
Biografia
20 września 1903 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Segni.
6 listopada 1927 papież Pius XI mianował go nuncjuszem apostolskim w Chile oraz arcybiskupem tytularnym korynckim. 30 grudnia 1927 przyjął sakrę biskupią z rąk nuncjusza apostolskiego w Brazylii abpa Benedetto Aloisiego Maselliego. Współkonsekratorami byli biskup Concepción Gilberto Fuenzalida Guzmán oraz ordynariusz polowy Chile bp Rafael Edwards Salas.
20 kwietnia 1938 został przeniesiony na stanowisko nuncjusza apostolskiego w Jugosławii. Po zakończeniu II wojny światowej, gdy władzę w tym kraju przejęli komuniści, nie mógł powrócić na swoją placówkę. Oficjalnie zakończył misję 15 stycznia 1946, gdy został urzędnikiem Sekretariatu Stanu.
2 września 1949 papież Pius XII mianował go nuncjuszem apostolskim w Irlandii. Urząd ten pełnił do śmierci 9 maja 1951.
Bibliografia
- Ettore Felici [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-07-16] (ang.).
- Archbishop Ettore Felici. GCatholic. [dostęp 2019-07-16]. (ang.).