Eugeniusz Ksol

piłka nożna
Eugeniusz Ksol
Pełne imię i nazwisko

Eugeniusz Stanisław Ksol

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1933
Chorzów

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
Ruch Chorzów
Legia Warszawa
Zawisza Bydgoszcz
Pogoń Szczecin
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1966 Pogoń II Szczecin
1970 Pogoń Szczecin
Chicago Lions
1975-1979 Stilon Gorzów
Pogoń Barlinek
Mieszko Gniezno
1982-1985 Pogoń Szczecin
1986-1988 Stilon Gorzów
1989-1990 Pogoń Szczecin
KP Chemik Police
-1995 Pogoń Barlinek

Eugeniusz Stanisław Ksol (ur. 7 maja 1933 w Chorzowie) – polski piłkarz i trener piłkarski.

Urodził się w Chorzowie, w śląskiej rodzinie, do 12. roku życia mówił po niemiecku, na język polski przeszedł w latach szkolnych[1]. Karierę piłkarską zaczynał w Ruchu Chorzów, jako 18-latek uczestniczył w zdobyciu tytułu Mistrza Polski w 1953 r., ale zagrał tylko w jednym meczu[2]. Następnie odbywał tzw. służbę wojskową, czyli grę w wojskowych klubach, najpierw w Legii Warszawa, gdzie nie grał w pierwszym zespole, a potem w Zawiszy Bydgoszcz. Z tego klubu przeszedł do drugoligowej wtedy Pogoni Szczecin, z nią się związał, zdobył miejsce w podstawowym składzie zespołu i zamieszkał na stałe w Szczecinie[1].

Uczestniczył w pierwszym awansie Pogoni do I ligi i grał w jej inauguracyjnym, pierwszym meczu w najwyższej klasie rozgrywkowej w 1959 r.[3] Grał na pozycji lewego obrońcy. Karierę piłkarską zakończył w 1965 r. i od razu został trenerem rezerw Pogoni, a w 1967 r. uzyskał formalne uprawnienia trenerskie, zaś w 1972 r. tytuł trenera I klasy[4].

Trzykrotnie był trenerem pierwszego zespołu Pogoni Szczecin: po raz pierwszy w 1970 r. (przez pierwsze półrocze), potem przez niemal trzy lata - w sezonach 1982/83, 1983/84 i 1984/85 (do marca), wreszcie od wiosny do jesieni 1989 r. Pod jego kierownictwem zespół osiągnął swoje najlepsze wówczas wyniki w historii. W 1971 r., kiedy to po kilkumiesięcznym pełnieniu obowiązków pierwszego trenera Ksol był drugim trenerem (pierwszym był Czech Karel Kosaŕ), Pogoń zajęła najwyższe do tego czasu, 4. miejsce w lidze. Wynik ten powtórzyła pod kierownictwem Eugeniusza Ksola w sezonie 1982/83, a w następnym sezonie po raz pierwszy w historii klubu zajęła miejsce na podium (3. miejsce) i awansowała do Pucharu UEFA. Eugeniusz Ksol prowadził Pogoń w 117 meczach w I lidze i do niego przez wiele lat należał klubowy rekord pod tym względem - przewyższył go dopiero w 2021 r. Kosta Runjaić[1][5].

Poza Pogonią Szczecin nie prowadził klubów pierwszoligowych. W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych pracował w USA i z drużyną Chicago Lions zdobył puchar kraju. Dwukrotnie też prowadził drużynę Stilonu Gorzów i dwa razy wywalczył z nią awans do II ligi (w 1978 r. i w 1986 r., po odejściu z Pogoni). Prowadził też kluby niższych lig z obszaru Pomorza Zachodniego[4].

Karierę trenerską zakończył, przechodząc na emeryturę, w 1996 r.

Przypisy

  1. 1 2 3 Piłka nożna. 85 urodziny Eugeniusza Ksola [online], 24kurier.pl [dostęp 2019-09-17].
  2. Rocznica ósmej „gwiazdki” [online], Oficjalny serwis internetowy Ruchu Chorzów [dostęp 2019-09-17] (pol.).
  3. 60 lat temu Portowcy zagrali pierwszy mecz w Ekstraklasie [online], Radio Szczecin [dostęp 2019-09-17] (pol.).
  4. 1 2 Eugeniusz Ksol - Multimedialna Encyklopedia Gorzowa [online], encyklopedia.wimbp.gorzow.pl [dostęp 2019-09-17].
  5. Mateusz Kasprzyk, Kosta Runjaić już się zapisał w historii Pogoni..., „Gazeta Wyborcza”, 19 marca 2021.