Eutrichapion (Cnemapion)
| Eutrichapion (Cnemapion) | |
| Bokor, 1923 | |
 Eutrichapion vorax | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Apioninae |
| Nadplemię |
Apionitae |
| Plemię |
Apionini/Oxystomatini |
| Podplemię |
Oxystomatina |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Eutrichapion (Cnemapion) |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Apion vorax Herbst, 1797 | |
Eutrichapion (Cnemapion) – podrodzaj chrząszczy z rodziny pędrusiowatych i podrodziny Apioninae.
Morfologia
Chrząszcze o ubarwieniu czarnym z metalicznymi pokrywami. Oskórek jest wyraźnie owłosiony[1].
W widoku bocznym ryjek samca ma prostą krawędź grzbietową. Czułki u obu płci mają trzonki o długości wynoszącej od 1,4 do 2,2 szerokości ryjka w miejscu ich osadzenia[1].
Trójkątna do podługowato-owalnej tarczka ma owłosioną powierzchnię. Pokrywy cechują się obecnością szczecinki wyspecjalizowanej na tylnym końcu dziewiątego międzyrzędu, nieprzeciągniętym dozewnętrznie rzędem drugim oraz połączonymi u szczytu rzędami trzecim i czwartym. Przednie odnóża samca mają goleń pośrodku przewężoną i skręconą do silnie spłaszczonej i orzęsionej, a stopę silnie wydłużoną. Modyfikacje występować mogą również na odnóżach pozostałych par samca[1].
Genitalia samca mają płaty parameroidalne o szerokiej błoniastej części wierzchołkowej gęsto porośniętej szczecinkami mikroskopowymi oraz o zesklerotyzowanej części nasadowej zaopatrzonej w od pięciu do ośmiu szczecinek makroskopowych, dochodzących co najwyżej do wierzchołka płata. Wydłużony środkowy płat edeagusa (prącie) ma wierzchołek w widoku bocznym odgięty. Endofallus ma w części wierzchołkowej trzy grupki gęsto upakowanych ząbków, a w części nasadowej fałd wzmacniający jest rozwinięty szczątkowo lub całkiem zanikły[1].
Ekologia i występowanie
Owady te są fitofagami żerującymi na bobowatych. Podawane są z grochów, rutwic, soczewic i wyk[2][3].
Podrodzaj palearktyczny. Oba gatunki występują w Europie[4], w tym w Polsce[5], a gatunek typowy także w Afryce Północnej, na Syberii i w Azji Zachodniej[4].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w 1923 roku przez Eleméra Bokora jako podrodzaj w obrębie rodzaju Apion[6]. W 1990 roku Miguel A. Alonso-Zarazaga przeniósł go do rodzaju Eutrichapion[1] i wyznaczył Apion vorax jego gatunkiem typowym[1][7].
Do podrodzaju zalicza się dwa opisane gatunki[8]:
- Eutrichapion gribodoi (Desbrochers des Loges, 1896)
- Eutrichapion vorax (Herbst, 1797)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Miguel Ángel Alonso-Zarazaga. Revision of the supraspecific taxa in the Palaearctic Apionidae Schoenherr, 1823 (Coleoptera, Curculionoidea). 2. Subfamily Apioninae Schoenherr, 1823: introduction, keys and descriptions. „Graellsia”. 46, s. 19-156, 1990.
- ↑ W.N. Ellis: Eutrichapion gribodoi (Desbrochers des Loges, 1896). [w:] Plant Parasites of Europe [on-line]. [dostęp 2025-01-20].
- ↑ W.N. Ellis: Eutrichapion vorax (Herbst, 1797). [w:] Plant Parasites of Europe [on-line]. [dostęp 2025-01-20].
- 1 2 Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 7. Curculionoidea I, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2011, s. 165-166, ISBN 978-87-88757-93-4.
- ↑ genus: Eutrichapion E. Reitter, 1916. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2025-01-20].
- ↑ E. Bokor. Dr. Kaufman Ernó gyüjteményének Apion-jai. „Rovartani Lapok”. 26, s. 95-102, 1923.
- ↑ M.A. Alonso-Zarazaga, C.H.C. Lyal: A world catalogue of families and genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera) (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona: Entomopraxis, 1999, s. 59.
- ↑ genus Eutrichapion Reitter, 1916. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2025-01-20].