FMA Pulqui

FMA I.Ae. 27 Pulqui

FMA Pulqui w muzeum
Dane podstawowe
Państwo	Argentyna
Producent	Fábrica Militar de Aviones
Konstruktor	Émile Dewoitine
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	metalowy dolnopłat o prostych skrzydłach
Załoga	1
Historia
Data oblotu	9 sierpnia 1947
Liczba egz.	1
Dane techniczne
Napęd	silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Derwent V
Ciąg	1633 kG (16 kN)
Wymiary
Rozpiętość	11,25 m
Długość	9,69 m
Wysokość	3,39 m
Powierzchnia nośna	19,7 m²
Masa
Własna	2358 kg
Startowa	3600 kg
Osiągi
Prędkość maks.	720 km/h
Prędkość przelotowa	646 km/h
Prędkość wznoszenia	25 m/s
Pułap	15 500 m
Zasięg	900 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 działka 20 mm

FMA I.Ae. 27 Pulqui – prototypowy argentyński samolot myśliwski o napędzie odrzutowym z 1947 roku; pierwszy argentyński samolot odrzutowy. Określany też jako Pulqui I w odróżnieniu od kolejnej konstrukcji FMA Pulqui II. Zaprojektowany przez Émile′a Dewoitine, zbudowany w jednym egzemplarzu w wytwórni Fábrica Militar de Aviones.

Po zakończeniu II wojny światowej francuski wybitny konstruktor lotniczy Émile Dewoitine zmuszony był do ucieczki z kraju, stojąc pod zarzutami kolaboracji z Niemcami podczas wojny^[1]. Znalazł schronienie w Argentynie, gdzie rozpoczął pracę w wytwórni lotniczej Fábrica Militar de Aviones (FMA). Stanął tam na czele zespołu konstruktorów, który zaprojektował pierwszy argentyński samolot myśliwski o napędzie odrzutowym, nazwany FMA IAe.27 Pulqui (strzała)^[1]. Napęd stanowił brytyjski silnik Rolls-Royce Derwent V^[2].

Prototyp został oblatany 9 sierpnia 1947 roku^[2]. Argentyna w ten sposób dołączyła do zaledwie kilku krajów, w których jeszcze w latach 40. skonstruowano myśliwce odrzutowe, co było sporym osiągnięciem. Był on też pierwszym samolotem odrzutowym zbudowanym w Ameryce Łacińskiej^[1]. Mimo to, samolot nie był uznany za udany i dysponował słabymi osiągami, wobec czego nie podjęto decyzji o jego produkcji^[2].

Nazwę Pulqui II otrzymał kolejny, niezwiązany z nim myśliwiec odrzutowy ze skośnymi skrzydłami i mocniejszym silnikiem, zaprojektowany tym razem przez emigranta z Niemiec Kurta Tanka, który jednak również nie trafił do produkcji^[1].

Prototyp Pulqui został zachowany w Muzeum Lotnictwa Argentyny w Morón^[1].

Samolot stanowił wolnonośny dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej^[2]. Skrzydła były proste, o obrysie trapezowym^[3]. Z przodu kadłuba znajdował się chwyt powietrza do silnika z przegrodą we wlocie, o charakterystycznym dla tego samolotu kształcie^[3]. Powietrze następnie opływało kanałami umieszczoną blisko nosa kadłuba kabinę pilota. Kabina osłonięta była kroplową kilkuczęściową przezroczystą owiewką^[3]. Usterzenie było klasyczne, z tyłu kadłuba, o podobnym spiczastym kształcie jak w myśliwcu Dewoitine D.520. Pod usterzeniem znajdowała się długa wychodząca z kadłuba dysza silnika^[3].

Napęd samolotu stanowił silnik Rolls-Royce Derwent V o ciągu 1633 kG (16 kN)^[2].

Podwozie samolotu było trójpodporowe, chowane w locie^[2]. Główne golenie podwozia chowały się do skrzydeł, w kierunku do kadłuba^[3].

Przewidywane uzbrojenie stanowiły cztery działka lotnicze Oerlikon kalibru 20 mm^[2].

• Porównywalne samoloty z tego okresu:
  • Jak-23 – radziecki lekki myśliwiec z analogicznym silnikiem
  • de Havilland Vampire – brytyjski myśliwiec jednosilnikowy
  • Supermarine Attacker – brytyjski pokładowy myśliwiec jednosilnikowy
  • Lockheed F-80 Shooting Star – amerykański myśliwiec jednosilnikowy

• IAe.27 Pulqui. Ugołok Nieba, 2012. (ros.).
• IAe.33 Pulqui II. Ugołok Nieba, 2012. (ros.).