Fasci d’Azione Rivoluzionaria

Fasci d’Azione Rivoluzionariaultranacjonalistyczna, protofaszystowska i neosyndykalistyczna włoska organizacja polityczna działająca od stycznia 1915. Jej założycielem był Benito Mussolini. W marcu 1919 w miejsce ugrupowania powstały Związki Kombatanckie. Początki ruchu wiązały się z zerwaniem przez Mussoliniego z socjalizmem i zwrotem w kierunku prawicy. Ówczesne poglądy założyciela Fasci d’Azione Rivoluzionaria były nacjonalistyczne, rewolucyjne i socjalne[1][2]. Wśród pierwszych działaczy faszystowskich byli m.in. dotychczasowi syndykaliści (odtąd neosyndykaliści i narodowi syndykaliści), prowojenni socjaliści oraz nacjonaliści. Popierano uczestnictwo Włoch w I wojnie światowej i dążono do ograniczenia wpływów parlamentu[3][4][5].

Doktryna faszystowska okrzepła za czasów Związków Kombatanckich, gdy porzucono postulaty radykalne społecznie (budzące skojarzenia z socjalizmem)[6][7][8], zbliżając się w stronę tradycyjnej prawicy (jako część bloku Giovanniego Giolittiego)[9][10][11].

Przypisy

  1. R. Griffin, A Fascist Century (red. M. Feldman), 2008, s. 137.
  2. G. Besier, K. Stokłosa, European Dictatorships. A Comparative History of the Twentieh Century, 2023, s. 77.
  3. S.G. Payne, A History of Fascism, 1914–1945, 1996, s. 85-87.
  4. R. Griffin, The Nature of Fascism, 2013, s. 61.
  5. P. Davies, D. Lynch, The Routledge Companion to Fascism and the Far Right, 2005, s. 282.
  6. M. Kitchen, Historia Europy 1919–1939, 1992, s. 149.
  7. E. Gentile, The Origins of Fascist Ideology 1918-1925, 2005, s. 156-157.
  8. P. Knight, Mussolini and Fascism, 2013, s. 16.
  9. D.M. Smith, Mussolini: A Biography, 1983, s. 43.
  10. F. Barreca, The Italian Genius on Display, 2022, s. 18-19.
  11. D.I. Kertzer, Papież i Mussolini, 2016, s. 44-45.