Filippo Maria Pandolfi

Filippo Maria Pandolfi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1927
Bergamo

Data i miejsce śmierci

22 marca 2025
Bergamo

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)

Filippo Maria Pandolfi (ur. 1 listopada 1927 w Bergamo[1], zm. 22 marca 2025[2] tamże[3]) – włoski polityk i samorządowiec, długoletni deputowany, minister w różnych resortach, w latach 1989–1993 członek Komisji Europejskiej.

Życiorys

W młodości dołączył do Azione Cattolica, uczestniczył w powołanej w 1944 młodzieżowej organizacji partyzanckiej Fronte della gioventù[4]. Ukończył filozofię na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie. Pracował w branży wydawniczej[5].

Zaangażował się w działalność Chrześcijańskiej Demokracji. W latach 60. był sekretarzem partii w rodzinnej miejscowości i w prowincji. Wchodził również w skład rady miejskiej Bergamo[4].

W 1968 po raz pierwszy został wybrany do Izby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w pięciu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu nieprzerwanie do 1988 jako poseł V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji[1].

Wielokrotnie pełnił różne funkcje rządowe. W latach 1974–1976 był podsekretarzem stanu w resorcie finansów. Od lipca 1976 do marca 1978 pełnił funkcję ministra finansów, następnie do października 1980 zajmował stanowisko ministra skarbu. W grudniu 1980 staną na czele ministerstwa przemysłu, handlu i rzemiosła, kierował nim do czerwca 1981 oraz ponownie od grudnia 1982 do sierpnia 1983. Objął następnie urząd ministra rolnictwa i leśnictwa, sprawował go do kwietnia 1988[1].

W grudniu 1988 złożył mandat poselski[1], w styczniu 1989 dołączył do Komisji Europejskiej, którą kierował Jacques Delors. Członkiem KE pozostał do stycznia 1993, odpowiadając za naukę, badania naukowe, innowację, telekomunikację i społeczeństwo informacyjne[5].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (2003)[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Filippo Maria Pandolfi [online], camera.it [dostęp 2018-03-04] (wł.).
  2. Enrico Fusi: „Pandolfi aveva grandi visioni per il Paese e sapeva ascoltare le più piccole realtà” [online], bergamonews.it, 22 marca 2025 [dostęp 2025-03-24] (wł.).
  3. Bergamo, morto l'ex ministro Filippo Maria Pandolfi: aveva 97 anni [online], tgcom24.mediaset.it, 22 marca 2025 [dostęp 2025-03-24] (wł.).
  4. 1 2 Filippo Maria Pandolfi, eui.eu, 24 czerwca 1998 [zarchiwizowane 2015-05-22] (wł.).
  5. 1 2 F.M. (Filippo Maria) Pandolfi, europa-nu.nl [zarchiwizowane 2018-03-04] (niderl.).
  6. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it, 2 maja 2003 [dostęp 2018-03-04] (wł.).