Fryderyk Eugeniusz Wirtemberski

Fryderyk Eugeniusz
Ilustracja
mal. Carl Kreul, 1. poł. 90. XVIII w., Muzeum Krajowe Wirtembergii
Wizerunek herbu
książę Wirtembergii
Okres

od 20 maja 1795
do 23 grudnia 1797

Poprzednik

Ludwik Eugeniusz

Następca

Fryderyk III

Dane biograficzne
Dynastia

Wirtembergowie

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1732
Stuttgart

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1797
Hohenheim

Ojciec

Karol Aleksander Wirtemberski

Matka

Maria Augusta Thurn und Taxis

Rodzeństwo

Karol Eugeniusz,
Eugeniusz Ludwik,
Ludwik Eugeniusz,
Aleksander Eugeniusz,
Augusta

Żona

Fryderyka Brandenburska
od 29 listopada 1753

Dzieci

Fryderyk,
Ludwik,
Eugeniusz Fryderyk,
Zofia,
Wilhelm Fryderyk,
Ferdynand Fryderyk,
Fryderyka,
Elżbieta,
Wilhelmina Fryderyka,
Karol Fryderyk,
Aleksander,
Henryk Karol

metresa

Anne Clementine Claremantrand

Dzieci

Johann Georg von Sontheim

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Mistrza Orderu Korony Wirtemberskiej Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Orła Czarnego (Prusy)

Fryderyk Eugeniusz, niem. Friedrich Eugen (ur. 21 stycznia 1732 w Stuttgarcie, zm. 23 grudnia 1797 w Hohenheim) – książę Wirtembergii w 17951797.

Życiorys

Trzeci syn księcia Karola Aleksandra Wirtemberskiego i Marii Augusty Thurn und Taxis. Młodszy brat Karola Eugeniusza i Ludwika Eugeniusza. Dopiero u schyłku życia, raczej nieoczekiwanie, przejął panowanie po śmierci starszych braci niemających męskiego potomka z małżeńskiego łoża.

Tak jak bracia przebywał w młodości na dworze króla pruskiego Fryderyka II. Przebywał w Salzburgu i Koblencji wraz z królem Prus, zdobywał doświadczenia militarne we Wrocławiu. Od 1749 roku dowodził królewskimi dragonami.

W latach 1750–1791 był właścicielem pałacu w Trzebiatowie.

29 listopada 1753 roku poślubił Fryderykę Dorotę, kuzynkę króla Fryderyka. W umowie małżeńskiej zapisano, że dzieci pary będą ewangelikami. Wychowanie dzieci na ewangelików miało służyć powrotowi domu wirtemberskiego do luteranizmu i uspokoić jego w przygniatającej mierze luterańskich poddanych.

W 1756 roku wyjechał na wyspę Minorka, gdzie jego brat Ludwik dowodził Fortem św. Filipa. Brał udział w wielu bitwach wojny siedmioletniej. Od 1769 roku przez prawie 20 lat przebywał w Montbéliard, gdzie zarządzał tą częścią księstwa. Gdy w 1786 roku jego brat przejął władzę w Montbéliard, Fryderyk zaczął ponownie podróżować. W 1791 roku król pruski Fryderyk Wilhelm II przekazał mu zarządzanie Brandenburgią-Ansbach i Brandenburgią-Bayreuth wraz z tytułem generalnego gubernatora.

Ludwik Eugeniusz zmarł w 1795 roku pozostawiając trzy córki. W związku z tym Fryderyk wstąpił na tron Wirtembergii. Krótko po przejęciu władzy stawił opór armii francuskiej. Stoczył bitwę pod Kniebis, którą przegrał. 7 sierpnia 1796 roku podpisał w Paryżu porozumienie, na mocy którego Wirtembergia miała pozostać neutralna w czasie wojny Francji z II koalicją, wojska francuskie mogły swobodnie przebywać na terenie księstwa, oraz musiał zapłacić 8 milionów franków kontrybucji.

Odznaczenia

Był wielkim mistrzem Orderu Myśliwskiego (później order ten był trzykrotnie przemianowany i znany pod nazwami: Order Wielki Elektorski Wirtemberski, Order Orła Złotego, Order Korony Wirtemberskiej) i Orderu Wojskowego św. Karola. Odznaczony rosyjskimi Orderem św. Andrzeja i Orderem św. Aleksandra Newskiego oraz pruskim Orderem Orła Czarnego.

Potomstwo

Fryderyk i Zofia mieli w sumie 12 dzieci:

Fryderyk Eugeniusz miał jednego syna ze związku pozamałżeńskiego, Jana Jerzego (1790–1860), który otrzymał tytuł księcia von Sontheim.