Górecko Stare

Górecko Stare
wieś
Ilustracja
Szkoła podstawowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

biłgorajski

Gmina

Józefów

Liczba ludności (2021)

297[1][2]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

23-460[3]

Tablice rejestracyjne

LBL

SIMC

0890519[4]

Położenie na mapie gminy Józefów
Mapa konturowa gminy Józefów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Górecko Stare”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Górecko Stare”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Górecko Stare”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Górecko Stare”
Ziemia50°31′29″N 22°59′58″E/50,524722 22,999444[5]

Górecko Stare – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Józefów[4][6].

Integralne części wsi Górecko Stare[4][6]
SIMCNazwaRodzaj
0890525Floriankaosada

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Górecko Stare, po jej zniesieniu w gromadzie Józefów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 322 mieszkańców[7] i była szóstą co do wielkości miejscowością gminy Józefów.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w Górecku Kościelnym[8].

Położenie

Górecko Stare leży na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Miejscowość jest otoczona lasami Puszczy Solskiej. Wieś leży na północno-zachodnim krańcu gminy. Jest węzłem kilku dróg powiatowych: jedna biegnie w kierunku południowo-wschodnim z Panasówki przez Tereszpol do Majdanu Kasztelańskiego, dwie kolejne biegną na południe – jedna do siedziby gminy, miasta Józefów przez Brzeziny i Tarnowolę, a druga do Sigły przez Górecko Kościelne.

Turystyka i oświata

Przez wieś przebiega centralny rowerowy szlak turystyczny Roztocza (z Kraśnika do granicy z Ukrainą) oraz szlak krawędziowy czerwony (ze Zwierzyńca do Suśca). Znajduje się tu jedno ze źródeł rzeki Szum. W Górecku Starym działa szkoła podstawowa im. por. Konrada Bartoszewskiego ps. „Wir” i schronisko PTSM.

Historia

Wieś Górecko i wolniznę do niej Wolę Górecką założył w 1582 r. Andrzej Górka. W 1589 jak wskazuje zapis z rejestru poborowego był tu młyn, karczmę, browar, winnica, maziarnia, także niewielki zbiornik wodny. W roku 1593 wsie nabył Jan Zamoyski i włączył do Ordynacji Zamojskiej[9]. W roku 1668 do Woli Góreckiej sprowadzono franciszkanów nastąpiła wówczas zmiana nazw wsi Górecko na Górecko Stare a Wola Górecka na Górecko Kościelne. W 1808 r. wzniesiono tutaj dwór, w połowie XIX w. leśniczówkę, a w 1910 szkołę. W 1921 w Górecku Starym było 166 domów i 920 mieszkańców[9]. 24 czerwca 1943 r. hitlerowcy dokonali pacyfikacji wsi i zasiedlenia jej ludnością ukraińską, jednakże koloniści po kilku dniach opuścili miejscowość ze strachu przed licznymi tutaj polskimi oddziałami partyzanckimi (patrz: powstanie zamojskie). W 1944 Górecko Stare po raz kolejny było pacyfikowane za pomoc, jaką mieszkańcy okazywali partyzantom[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Górecko Stare w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 326 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35837
  6. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
  7. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  8. ↑ Opis parafii stronie diecezji
  9. 1 2 3 Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin – Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.