SMS G 12
![]() G 7, okręt bliźniaczy G 12 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
| Wejście do służby | |
| Zatonął | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 573t |
| Długość |
na linii wodnej: 71,0 m, |
| Szerokość |
7,6 m |
| Zanurzenie |
3,0 m |
| Napęd | |
| 4 kotły parowe 2 turbiny parowe Germania 2 śruby napędowe 16 000 KM | |
| Prędkość |
32 węzły |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 88 mm KL/30 4 wyrzutnie torped 500 mm | |
| Załoga |
74 |
G 12 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Szósta jednostka typu G 7. Brał udział w bitwie koło Helgolandu i bitwie na Dogger Bank. Był okrętem flagowym flotylli niszczycieli[1]. Zatonął 8 września 1915 roku na Morzu Północnym po zderzeniu z niszczycielem V 1 i następującym wybuchu torped, w rejonie pozycji 55°25′N 7°28′E/55,416667 7,466667 (47 ofiar)[1].
Dane techniczne[1]
- wyporność projektowa / pełna: 573/719 t
- wymiary:
- długość: 71,5 m
- szerokość: 7,56 m
- zanurzenie: 3,09 m
- siłownia: 2 turbiny parowe Germania o mocy 16.406 KM, 3 kotły opalane węglem i 1 opalany ropą, 2 śruby
- prędkość: 33 w
- zasięg: 1150 mil morskich przy prędkości 17 w
- zapas paliwa: 110 t węgla i 80 t ropy
- załoga: 74 (3 oficerów)
- uzbrojenie:
- 2 działa 88 mm (2xI)
- 4 wyrzutnie torped 500 mm (4xI)
- 18 min morskich (możliwość)
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871–1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s. 53–55.
