SMS G 9
![]() G 7, okręt bliźniaczy G 9 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
| Wejście do służby | |
| Zatonął |
3 maja 1918 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 573t |
| Długość |
na linii wodnej: 71,0 m , |
| Szerokość |
7,6 m |
| Zanurzenie |
3,0 m |
| Napęd | |
| 4 kotły parowe 2 turbiny parowe, 2 śruby moc 16 000 KM | |
| Prędkość |
33 węzły |
| Zasięg |
1150 Mm przy prędkości 17 w |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 88 mm KL/30 4 wyrzutnie torped 500 mm - stan początkowy | |
| Załoga |
74 |
G 9 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Trzecia jednostka typu G 7. Brał udział w bitwach koło Helgolandu i na Dogger Bank. Zatonął na minie 3 maja 1918 roku na Morzu Północnym, na pozycji 55°14′N 6°19′E/55,233333 6,316667 (31 ofiar)[1]
Dane techniczne[2]
- wyporność projektowa / pełna: 573/719 t
- wymiary:
- długość: 71,5 m
- szerokość: 7,56 m
- zanurzenie: 3,09 m
- siłownia: 2 turbiny parowe Germania o mocy 16.406 KM, 3 kotły opalane węglem i 1 opalany ropą, 2 śruby
- prędkość: 33 w
- zasięg: 1150 mil morskich przy prędkości 17 w
- zapas paliwa: 110 t węgla i 80 t ropy
- załoga: 74 (3 oficerów)
- uzbrojenie:
- 2 działa 88 mm (2xI)
- 4 wyrzutnie torped 500 mm (4xI)
- 18 min morskich (możliwość)
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s.53-54
