Garbarze
| część Jarosławia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| SIMC |
0972230 |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-500 |
| Tablice rejestracyjne |
RJA |
Położenie na mapie Jarosławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
 50°01′29″N 22°42′28″E/50,024722 22,707778 | |
Garbarze – zasańska część miasta Jarosławia[1], w południowo-wschodniej Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim przy drodze wojewódzkiej nr 865. Garbarze wchodzą w skład dzielnicy I.
Garbarze graniczą z Szówskiem, Muniną i Sobiecinem, a ich skład wchodzą ulice: Garbarze, Boczna Garbarze, Sanowa (DW 865), Boczna Sanowa, Wspólna.
Garbarze należą do rzymskokatolickiej parafii św. Brata Alberta w Szówsku.
W 1580 roku z rozkazu właściciela miasta Jana Kostki, na Garbarze została przeniesiona drewniana cerkiew prawosławna pochodząca ze wzgórza św. Jana w Jarosławiu. Cerkiew ta istniała do 1630 roku, a w 1634 roku na jej miejscu zbudowano nową drewnianą cerkiew pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. W 1830 roku w Garbarzach było 223 grekokatolików. Przed wybuchem I wojny światowej cerkiew została tymczasowo rozebrana w celu dokonania konserwacji, ale podczas wojny armia carska przeznaczyła drewno cerkiewne na opał[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części Dz.U. z 2013 r. poz. 200
- ↑ Pierwsza świątynia prawosławna - historia i jej dalsze losy
Linki zewnętrzne
- Garbarze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 483.
- Garbarze na mapie katastralnej Jarosławia z poł. XIX w.
| Części miasta wg TERYT |
|
|---|
