Generał Iwaszkiewicz (pociąg pancerny)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| Wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pociąg pancerny „Generał Iwaszkiewicz” – pociąg pancerny Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Pociąg pancerny „Generał Iwaszkiewicz” został zdobyty w grudniu 1919, pod nazwą „Wilna-Ukraina”[1]. W pierwszej dekadzie października 1920 jego uzbrojenie artyleryjskie stanowiły 2 armaty austriackie 8 cm i 1 rosyjska 3 calowa armata. Na uzbrojeniu posiadał też 10 rosyjskich karabinów maszynowych typu „Maxim” i 1 austriacki karabin maszynowy „Schwarzlose”[2].
Żołnierze pociągu
| Obsada personalna pociągu w 1920[3] | |
|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
| Dowódca pociągu | por. Juliusz Jeż |
| por. Tadeusz Frasunkiewicz | |
| por. Jan Szczerski | |
| Oficer artylerii | por. Włodzimierz Małek (od 1 X) |
| Dowódca oddziału szturmowego | ppor. Roman Różycki |
| Oficer sanitarny | ppor. san. Józef Friedberg |
| pchor. san, Antoni Giziński | |
| ppor. san. Roman Reichert | |
| Oficer załogi | ppor. Michał Hałabura |
Przypisy
- ↑ Brummer i Zawadzki 2000 ↓, s. 101.
- ↑ Odziemkowski 2011 ↓, s. 35.
- ↑ Tuliński 2020 ↓, s. 815.
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Janusz Odziemkowski: Polskie kolejnictwo wojskowe na froncie wschodnim 1918-1920. Kraków: Drukarnia Pijarów, 2011. ISBN 978-83-7269-327-3.
- Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.