Getto w Choczu

Getto w Choczu
Ilustracja
Budynek w którym mieściło się getto
Typ

getto żydowskie

Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

marzec 1940

Zakończenie działalności

marzec 1941

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy

Miejsce

Chocz

Powierzchnia

0,01 ha

Liczba więźniów

39

Narodowość więźniów

Żydzi

Położenie na mapie Chocza
Mapa konturowa Chocza, na dole znajduje się punkt z opisem „Getto w Choczu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Getto w Choczu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Getto w Choczu”
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego
Mapa konturowa powiatu pleszewskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Getto w Choczu”
Położenie na mapie gminy Chocz
Mapa konturowa gminy Chocz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Getto w Choczu”
Ziemia51°58′23,4″N 17°52′25,2″E/51,973167 17,873667

Getto w Choczu – getto żydowskie utworzone podczas II wojny światowej przez okupantów w Choczu.

Historia

W 1921 roku w Choczu mieszkało 99 Żydów[1].

W listopadzie 1939 roku 44 żydowskich meiszkańców Chocza zostało deportowanych do Kalisza, gdzie w tamtejszej hali targowej utworzono tymczasowy obóz tranzytowy dla Żydów, w pierwszych miesiącach 1940 roku większość z tych osób została wysłana do getta w Koźminku[1].

W styczniu 1940 roku w Choczu pozostawało 40 Żydów. W marcu tego samego roku w Choczu utworzono getto, osobą odpowiedzialną za jego funkcjonowanie był dowódca lokalnej żandarmerii o nazwisku Piechota[1]. Getto obejmowało działkę o powierzchni 100 metrów kwadratowych, na której stał jeden dom. W getcie uwięziono 39 osób, w tym jedną Polkę, której mężem był Żyd oraz żydowskiego lekarza z Berlina. Więźniowie getta zmuszeni byli do wykonywania prac porządkowych na terenie wsi, zmuszani byli również do rąbania drewna i transportowania wody dla Niemców[1].

Getto w Choczu zlikwidowano w marcu 1941 roku, a jego więźniowie deportowani zostali do getta w Koźminku, które zostało zlikwidowane w lipcu 1942 roku[1]. Obecnie w budynku dawnego getta mieści się Gminny Ośrodek Kultury w Choczu[2].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Kraemer 2012 ↓, s. 48.
  2. ↑ O Żydach z Chocza [online], Radio Centrum [dostęp 2025-01-02].

Bibliografia

  • Jolanta Kraemer, Chocz, [w:] Martin Dean, Mel Hecker (red.), Encyclopedia of Camps and Ghettos, 1933–1945, t. 2, Bloomington–Indianapolis: Indiana University Press, 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.