Glinik lulkarz

Glinik lulkarz

Corizus hyoscyami
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Nadrodzina	wtykokształtne
Rodzina	wysysowate
Rodzaj	Corizus
Gatunek	glinik lulkarz

Glinik lulkarz (Corizus hyoscyami) – gatunek owada z rzędu pluskwiaków, należący do pluskwiaków różnoskrzydłych, nadrodziny wtykokształtnych, rodziny wysysowatych. Jedyny polski przedstawiciel rodzaju Glinik (Corizus). Polska i łacińska nazwa gatunkowa pochodzi od jednej z roślin żywicielskich: lulka czarnego (Hyoscyamus niger).

Pluskwiak ten ma ciało kontrastowo ubarwione: czerwone w czarne plamy, długości 8-11 mm. Głowa w obrysie trójkątna zaopatrzona w czarne (z żółtobrązowym pasem) czułki. Przedplecze trapezoidalne. Tarczka trójkątna. Odnóża czarne z jaśniejszymi smugami. Z powodu zbliżonego ubarwienia często mylony z innymi czarno-czerwonymi pluskwiakami w tym z kowalem bezskrzydłym.

Glinik występuje najczęściej pojedynczo na łąkach i brzegach lasów. Występuje głównie na roślinach z kladu astrowych, ale wykazuje go się też roślin różowych. Samica składa jaja w czerwcu i lipcu, a larwy wykluwają się w sierpniu. Zimują owady dorosłe.

Gatunek transpalearktyczny, w Polsce pospolity w całym kraju.

• owady Polski
• pluskwiaki Polski

• Barbara Lis, Adam Storiński, Jerzy A. Lis: Heteroptera Poloniae 1: Coreoidea. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2008, s. 77-130.
• Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 114. ISBN 83-7073-132-5.