Gmina zamorska

Gmina zamorska (nld. openbaar lichaam, pap. entidat públiko, ang. public body, dosł. ciało publiczne) – w podziale administracyjnym Królestwa Niderlandów jest organem administracji publicznej, posiadającym osobowość prawną, szczególne uprawnienia i wykonującym określone zadania na danym terytorium. Zasady są określone są w Konstytucji Królestwa Niderlandów[1], najwyższym organie ustawodawczym w tym kraju. Działa niezależnie, może zawierać umowy, zatrudniać pracowników, zarządzać funduszami, a także nawiązywać partnerstwo publiczno-prywatne. Jednostka administracyjna powstała w 2010 r., posiada Zarząd Ogólny (Algemeen Bestuur) oraz Zarząd Dzienny (Dagelijks Bestuur). Jej mieszkańcy posiadają identyczne prawa, jak mieszkańcy Unii Europejskiej[2].

Holandia posiada trzy gminy zamorskie, które znajdują się w Ameryce Północnej i Ameryce Południowej, w archipelagu Małych Antyli, zlokalizowane na Morzu Karaibskim:

Lp.NazwaKontynentPowierzchnia
(km²)
Liczba mieszkańców
1 stycznia 2024[3]
Gęstość zaludnienia
1.Bonaire (pap. Boneiru)Ameryka Południowa28825 13387
2.SabaAmeryka Północna132060158
3.Sint EustatiusAmeryka Północna213204153

Gminy zamorskie są jednocześnie wyspami, nazywanymi również BES (BES-eilanden). Nazwa ta pochodzi od ich pierwszych liter Bonaire, Sint Eustatius, Saba). Są kontrolowane oddzielnie. Wyspy te określa się również jako „gminy specjalne” (nld. bijzondere gemeente).

Zobacz też

Przypisy