Granat RGO-88

ręczny granat obronny wz. 88

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Zakłady Metalowe „Dezamet”
Przeznaczenie	granat obronny
Dane techniczne
Wysokość	114 mm
Średnica	57 mm
Masa	485 g (uzbrojony)[1]
Materiał wybuchowy	heksogen, 60 g
Typ zapalnika	UZRG
Opóźnienie	3,2 – 4 s
Zasięg rzutu	30 m
Promień rażenia	5 m[1]
Liczba odłamków	~1150 o średniej masie 0,25 g

RGO-88 – polski granat obronny produkowany przez Zakłady Metalowe „Dezamet” w Nowej Dębie.

W II połowie lat osiemdziesiątych XX w. rozpoczęto w Polsce prace nad nowym granatem obronnym – następcą granatu F-1. Nowy granat miał mieć przy podobnej masie znacznie większą skuteczność. Cel ten osiągnięto poprzez wyposażenie go w korpus wykonany z tworzywa sztucznego. Wewnątrz korpusu zatopiono stalowe kulki stanowiące elementy rażące. W porównaniu z granatem F-1 udało się osiągnąć trzykrotnie większą skuteczność w polu rażenia przy mniejszej masie.

Dużą zaletą związaną z użyciem prefabrykowanych elementów rażących jest zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa rzucającemu (zasięg rażenia jest mniejszy niż zasięg rzutu).

Granat RGO jest produkowany przez Zakłady Metalowe Dezamet w Nowej Dębie^[2] i znajduje się na uzbrojeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Granat RGO jest granatem obronnym. Głównym elementem jest korpus wykonany z tworzywa sztucznego, z wtopionymi kulkami stalowymi. Wewnątrz korpusu znajduje się materiał wybuchowy, heksogen. Korpus od zewnątrz jest osłonięty płaszczem z cienkiej blachy stalowej. W górnej części korpusu znajduje się gniazdo zapalnika UZGR lub UZRGM.

Granaty pakowane są w skrzynki drewniane po 20 sztuk w skrzynce o wymiarach 517 × 305 × 150 i masie 16 kg, a zapalniki do nich po 10 sztuk w pudełkach metalowych, hermetycznie zamkniętych.

• Zbigniew Gwóźdź, Zabójcze „pigułki”, Komandos 11/96. ISSN 0867-8669.