Granica czesko-niemiecka

Granica czesko-niemiecka – granica międzypaństwowa, ciągnąca się na długości 818,9 km od trójstyku z Austrią na południu do trójstyku z Polską na północy.

Biegnie ona na północny zachód od trójstyku z Austrią wzdłuż Szumawy i Lasu Czeskiego, następnie zakręca na północny wschód i biegnie wzdłuż Rudaw do trójstyku z Polską.

Obecne granice Czech wywodzą się ze średniowiecza i opierają się na pasmach górskich, Szumawie i Rudawach. Pokrywają się z dawną granicą między Cesarstwem Niemieckim i Austro-Węgrami sprzed I wojny światowej. Przed rozpadem Czechosłowacji w 1992 roku w tym samym miejscu przebiegała granica czechosłowacko-niemiecka.

Obecnie długość granicy czesko-niemieckiej wynosi 818,9 km^[1].

Kilka rzek przecina granicę lub ją stanowi na pewnym jej odcinku. Są to m.in.:

• Ochrza
• Biała Elstera
• Łaba
• Sprewa
• Mandawa
• Nysa Łużycka

Traktat wersalski podpisany 28 czerwca 1919 opisał nową granicę między Niemcami i Czechosłowacją następująco: „Granica między Niemcami a Austrją z 3 sierpnia 1914 r., od punktu jej zetknięcia się z dawną granicą administracyjną, dzielącą Czechy od prowincji Górnej Austrji do północnego punktu występu dawnej prowincji Śląska austrjackiego, położonego mniej-więcej 8 km. na wschód od Prudnika”^[2].