Gubernia woroneska
| gubernia | |||
| 1725–1928 | |||
![]() | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
67 016 km² | ||
| Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
37,8 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
![]() | |||
| Liczba ujezdów |
12 | ||
Położenie na mapie![]() | |||



Gubernia woroneska (ros. Воронежская губерния) – gubernia utworzona w 1725, istniała do 1928. Jej stolicą był Woroneż. Położona nad Donem, który dzielił jej terytorium na dwie części. Gubernia mieszana etnicznie, w północnej części zasiedlona przez Rosjan, w południowej (stanowiącej do 1780 część guberni słobodzko-ukraińskiej) przez Ukraińców (Małorusinów) – ponad 40%[1].
Powierzchnia guberni wynosiła w 1905 – 65 892 km², zaś ludność według spisu powszechnego 1897 – 2 531 253 osób. Gubernia graniczyła od zachodu z gubernią orłowską i kurską, na północnym wschodzie z gubernią tambowską, na wschodzie z gubernią saratowską, na południu z gubernią charkowską, na południowym wschodzie z Obwodem Wojska Dońskiego.
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[2]
| Ujezd | Rosjanie | Ukraińcy | inni |
|---|---|---|---|
| Gubernia łącznie | 63,3% | 36,2% | 0,5% |
| biriuczeński[1] | 29,2% | 70,2% | 0,6% |
| bobrowski | 83,2% | 16,5% | 0,3% |
| boguczarski | 17,8% | 81,8% | 0,4% |
| wałujski | 48,6% | 51,1% | 0,3% |
| woroneski | 98,3% | 0,4% | 1,3% |
| zadoński | 99,9% | <0,01% | 0,1% |
| ziemlański | 96,2% | 3,7% | 0,1% |
| korotojacki (korotojakski[1]) | 83,8% | 16,1% | 0,1% |
| niżniediewicki | 98,9% | 1,1% | <0,01% |
| nowochopiorski (nowochoperski[1]) | 84,6% | 15,2% | 0,2% |
| ostrogoski | 8,4% | 90,3% | 1,3% |
| pawłowski | 57,8% | 42,0% | 0,2% |
Przypisy
- 1 2 3 4 Woroneska gubernia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 949.
- ↑ Pierwszy powszechny spis ludności Imperium Rosyjskiego 1897 – Gubernia woroneska – ludność według deklarowanego języka ojczystego.
Linki zewnętrzne
- Książka adresowa guberni z 1917
- Wyniki spisu 1897 – języki
- Artykuł w encyklopedii Brokhauza i Efrona



.svg.png)
