Gyrophaena minima

Gyrophaena minima
Erichson, 1837
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Homalotini
Podplemię	Gyrophaenina
Rodzaj	lizak
Podrodzaj	Gyrophaena s.str.
Gatunek	Gyrophaena (Gyrophaena) minima

Gyrophaena minima – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1837 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona^[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 1 do 1,4 mm. Głowa jest brązowa, 1,7 raza szersza niż dłuższa, zaopatrzona w wyłupiaste oczy. Na jej powierzchni widnieją rozproszone i delikatne punkty. Barwa czułków jest żółta. Ich człony od szóstego do dziesiątego są wyraźnie szersze niż dłuższe. Przedplecze jest rudożółte lub brązowawożółte, o rozproszonych po całym dysku punktach, spośród których zwykle zaznaczają się dwa silniejsze w tylnej jego połowie. Pokrywy są rudożółte do brązowożółtych w połowie przedniej i ciemniejsze w tylnej. Ich punktowanie jest rozproszone, opatrzone ziarenkami i nie przybiera formy nakłuć. Kolor odnóży jest żółty do pomarańczowego. Odwłok ma ubarwienie rudożółte lub brązowawożółte z ciemniejszą przepaską poprzeczną^[2].

Owad rozmieszczony od nizin po niższe położenia w górach. Jest polifagicznym mykofagiem. Bytuje w porastających pnie i pniaki owocnikach różnych gatunków grzybów, w tym w łuskwiaku zmiennym, maślankach i pieniążnicy szerokoblaszkowej^[3].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji, a w Azji z wschodniosyberyjskiej części Rosji^[1]. Na południowy zachód osiąga Pireneje^[3].