Hōryū-ji

Hōryū-ji

法隆寺

nr rej. UNESCO 660
Główny pawilon na terenie kompleksu Hōryū-ji
Państwo	Japonia
Prefektura	Nara
Miejscowość	Ikaruga
Wyznanie	buddyzm
Rodzaj	tera
Wezwanie	Budda Siakjamuni
Historia
Data budowy	607
Dane świątyni
Budulec	drewno
Położenie na mapie prefektury Nara Hōryū-ji
Położenie na mapie Japonii Hōryū-ji
34°36′53,06″N 135°44′03,02″E/34,614739 135,734172
Strona internetowa

Zabytki buddyjskie zespołu Hōryū-ji^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Japonia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	I, II, IV, VI
Numer ref.	660
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1993 na 17. sesji
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Hōryū-ji (jap. 法隆寺; „Świątynia Rozkwitu Prawa”) – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Świątynię wzniesiono w 607 roku na polecenie księcia Shōtoku. Budowniczymi byli mistrzowie sztuki budowlanej z Korei, którzy wznieśli wszystkie japońskie świątynie i klasztory w okresie Asuka. Jest to, obok budowli w Korei, jedyny przykład budownictwa chińskiego tego okresu.

Klasztor ten należał do szkoły hossō-shū, będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły faxiang. W 670 roku świątynia została zniszczona przez pożar. Odbudowano ją w 708 roku. Z pierwotnych zabudowań zachował się m.in. główny pawilon (kondō), zaliczany do najstarszych, drewnianych budynków na świecie. Do naszych czasów dotrwał także pawilon Yumedono z 738 roku. Pozostałe budowle pochodzą z późniejszego okresu. Kompleks klasztorny dzieli się na dwa, położone obok siebie, zespoły: Sai-in – zespół zachodni oraz Tō-in – zespół wschodni. Starszy jest zespół Sai-in. Na terenie kompleksu Hōryū-ji przechowywanych jest wiele cennych zabytków sztuki japońskiej, m.in. rzeźby sakralne z przełomu VI i VII wieku, a także wyroby rzemiosła artystycznego, malowidła (freski) i rękopisy.

• 
  Brama Nandaimon
• 
  Zachodnia część kompleksu (widok z bramy Nandaimon)
• 
  Tōdaimon (Skarb Narodowy Japonii)
• 
  Chūmon (Brama Wewnętrzna)
• 
  Ungyō, boski strażnik (król)
• 
  Agyō, boski strażnik (król)
• 
  Widok ogólny
• 
  Kondō (Główny Pawilon, Skarb Narodowy Japonii)
• 
  Gojū-no-Tō (Pięciopiętrowa Pagoda, Skarb Narodowy Japonii)
• 
  Daikōdō (Wielki Pawilon Wykładów)
• 
  Arkadowe przejście
• 
  Wieża dzwonu
• 
  Shōryō-in (Skarb Narodowy Japonii)
• 
  Kōfūzō (skarbiec świątynny)
• 
  Saiendō (Zachodni Pawilon Okrągły, w rzeczywistości ośmiokątny, Skarb Narodowy Japonii)
• 
  Yumedono (Pawilon Snów)
• 
  Denpōdō (Skarb Narodowy Japonii)
• 
  E-den (pawilon zbiorów malarskich) i Shari-den (pawilon relikwii Buddy)
• 
  Arkadowe przejście we wschodniej części
• 
  Wieża dzwonu wschodniej części

• Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, s. 219–220
• TadeuszT. Barucki TadeuszT., Architektura Japonii, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1988, ISBN 83-213-3390-7, OCLC 834567993 . Brak numerów stron w książce
• JolantaJ. Tubielewicz JolantaJ., Nara i Kioto, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, ISBN 83-221-0177-5, OCLC 749595522 . Brak numerów stron w książce

• Oficjalna strona internetowa Hōryū-ji (jap.)
• Oficjalna strona internetowa Hōryū-ji (ang.)