HMS E51

HMS E51
	; HMS E42 bliźniaczy do E51
Typ	E
	Historia
Stocznia	Scotts Shipbuilding and Engineering Company, Greenock
Położenie stępki	1 marca 1915
Wodowanie	30 listopada 1916
	Royal Navy
Wejście do służby	27 stycznia 1917
Wycofanie ze służby	13 października 1921
Los okrętu	sprzedany
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	673 tony (wynurzony),; 820 ton (zanurzony)
Długość	55 metrów
Zanurzenie	4,6 metra
	Napęd
	dwa spalinowe silniki Diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość	15,25 węzłów na powierzchni; 10 węzłów zanurzony
Zasięg	5600 km przy 10 węzłach
	Uzbrojenie
	pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
	Wyposażenie
	działko 76 mm
Załoga	31

HMS E51 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1915–1917 w Scotts Shipbuilding and Engineering Company, Greenock. Okręt został wodowany 30 listopada 1916 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 27 stycznia 1917. Pierwszym dowódcą został Lt. H. R. Marrack^[a].

E51 został przystosowany do stawiania min^[b].

13 października 1921 roku okręt został sprzedany firmie South Wales Salvage Co^[1].

Uwagi

↑ W latach, 1911–1911 dowódca HMS A10, 1912–1917 HMS C19, następnie dowódca wielu statków brytyjskich. Zmarł w 1972 roku w stopniu kontradmirała.
↑ Podobnie jak HMS E24, HMS E34, HMS E41 HMS E45 oraz HMS E46.

Przypisy

↑ J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 108. ISBN 978-1935149071. (ang.).

Bibliografia

Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).

Linki zewnętrzne

Okręty podwodne typu E. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch: HMS E51. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
E Class Minelaying Submarine. [dostęp 2013-01-20]. (ang.).

[1] W latach, 1911–1911 dowódca HMS A10, 1912–1917 HMS C19, następnie dowódca wielu statków brytyjskich. Zmarł w 1972 roku w stopniu kontradmirała.

[2] Podobnie jak HMS E24, HMS E34, HMS E41 HMS E45 oraz HMS E46.

[3] J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 108. ISBN 978-1935149071. (ang.).

[a]

[b]

[1]

HMS E42 bliźniaczy do E51
Typ	E
Historia
Stocznia	Scotts Shipbuilding and Engineering Company, Greenock
Położenie stępki	1 marca 1915
Wodowanie	30 listopada 1916
Royal Navy
Wejście do służby	27 stycznia 1917
Wycofanie ze służby	13 października 1921
Los okrętu	sprzedany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	673 tony (wynurzony), 820 ton (zanurzony)
Długość	55 metrów
Zanurzenie	4,6 metra
Napęd
dwa spalinowe silniki Diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość	15,25 węzłów na powierzchni 10 węzłów zanurzony
Zasięg	5600 km przy 10 węzłach
Uzbrojenie
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
Wyposażenie
działko 76 mm
Załoga	31