HMS Howe (1940)
_at_Auckland_1945.jpg) HMS „Howe” w Auckland w lutym 1945 roku | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu |
złomowany w 1957 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 36 727 ton |
| Długość |
227,1 m |
| Szerokość |
31,4 m |
| Zanurzenie |
10,5 m |
| Napęd | |
| turbiny Parsonsa o mocy 110 000 KM napędzające 4 śruby | |
| Prędkość |
29,5 węzłów |
| Zasięg |
6000 mil morskich |
| Uzbrojenie | |
| 10 x 356 mm 16 x 133 mm 32 x 40 mm ppl 14 x 40 mm Bofors 40 mm ppl 65 x 20 mm Oerlikon 20 mm ppl | |
| Opancerzenie | |
| pokład 127-152 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 samoloty (do 1943) | |
| Załoga |
1400 osób |
HMS Howe – ostatni pancernik typu King George V, służącym w marynarce brytyjskiej. Nazwa okrętu pochodzi od nazwiska angielskiego admirała Richarda Howe. Okręt zbudowano w stoczni Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd w Govan. Budowa okrętu została ukończona w 1940 roku. Początkowo okręt nosił imię HMS „Beatty” od nazwiska dowódcy eskadry krążowników liniowych podczas bitwy jutlandzkiej Davida Beatty`ego. Nazwa została zmieniona w lutym 1940 roku.
„Howe” był częścią Home Fleet pomiędzy 1942 a 1943 rokiem, potem dołączył do Eskadry H na Morzu Śródziemnym, gdzie służył pomiędzy październikiem 1943 a czerwcem 1944. Następnie „Howe” dołączył do Brytyjskiej Floty Pacyfiku. Po wojnie HMS „Howe” służył jako okręt szkoleniowy Royal Navy. Został zezłomowany w 1957 roku, wraz z trzema pancernikami tego typu, które przetrwały wojnę.