Hannes Landerer

Hannes Landerer
Data urodzenia

20 października 2002

Klub

SV Innsbruck Bergisel

Reprezentacja

 Austria

Debiut w PŚ

6 stycznia 2025 w Bischofshofen (44. miejsce)

Rekord życiowy

198,0 m na Kulm w Bad Mitterndorf (27 stycznia 2023)[1]

Hannes Landerer (ur. 20 października 2002) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Innsbruck Bergisel.

Przebieg kariery

W sierpniu 2014 zdobył brązowy medal w mikście na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Ruhpolding[2]. W lutym 2018 zadebiutował w Alpen Cupie, zajmując 62. i 51. miejsce w Kranju[3]. 6 lutego 2021 w swoim debiucie w cyklu FIS Cup odniósł zwycięstwo w zawodach w Lahti[4].

We wrześniu 2021 zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 48. i 27. pozycję. 12 marca 2022 po raz pierwszy wystartował w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 8. miejsce w Zakopanem. Dzień później zawody na tej samej skoczni ukończył na 7. pozycji[5].

W Pucharze Kontynentalnym 2022/2023 najwyżej klasyfikowany był na 7. lokacie, którą zajął 17 grudnia 2022 w Ruce. 5 stycznia 2023 w Bischofshofen zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata, nie uzyskując awansu do konkursu głównego[6].

29 lipca 2023 w debiucie w Letnim Grand Prix zajął 11. miejsce w zawodach w Courchevel, a w dalszej części sezonu letniego jeszcze dwukrotnie zdobył punkty cyklu. W lutym 2024 zwyciężył w dwóch konkursach FIS Cupu w Szczyrku. 2 marca 2024 po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, konkurs w Planicy kończąc na 3. pozycji[7].

6 stycznia 2025 zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. Zawody Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen ukończył na 44. miejscu[8].

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[9][2]
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - q - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - q 44 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2024/2025 59.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[10]
2023 50.
2024 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[9][2]
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
11 23 - - - - 26 - 36 37
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 28 19 - - 31 - - 15
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2021/2022 53.
2022/2023 36.
2023/2024 32.
2024/2025 21.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[9][2]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 2 marca 2024 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 131,0 m 130,5 m 262,0 pkt 3. 5,0 pkt Clemens Aigner
2. 14 grudnia 2024 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 145,5 m 146,0 m 333,1 pkt 2. 5,2 pkt Markus Müller

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[9][2]
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 8 25 7 74
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - 7 18 16 20 35 41 - - - 13 30 - - - - 24 19 26 18 28 26 - - 141
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
24 17 40 21 - - - - - - - - - - - - - - - - - 3 5 15 14 13 20 201
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
18 21 2 13 16 12 10 17 9 8 15 20 34 - - - - - - - - - - 288
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2021 90.
2023 34.
2024 23.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[9][2]
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - 48 27 4
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
33 33 26 20 18 28 - - - 32
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
6 9 - - 28 24 - - 79
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2020/2021 12.
2021/2022 13.
2022/2023 21.
2023/2024 14.
2024/2025 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło[9][2]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 98,0 m 98,0 m 272,2 pkt
2. 3 lutego 2024 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 107,5 m 101,0 m 281,1 pkt
3. 4 lutego 2024 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 101,5 m 102,5 m 276,9 pkt
4. 9 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 103,5 m 103,0 m 248,0 pkt
5. 10 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 108,0 m 111,5 m 248,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło[9][2]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 98,0 m 98,0 m 272,2 pkt 1. –
2. 17 grudnia 2021 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 99,0 m 95,0 m 269,4 pkt 3. 4,6 pkt Clemens Aigner
3. 11 lutego 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 98,0 m 100,0 m 243,3 pkt 3. 24,1 pkt Martin Hamann
4. 19 lutego 2023 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,0 m 96,0 m 256,5 pkt 2. 6,9 pkt Felix Hoffmann
5. 3 lutego 2024 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 107,5 m 101,0 m 281,1 pkt 1. –
6. 4 lutego 2024 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 101,5 m 102,5 m 276,9 pkt 1. –
7. 9 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 103,5 m 103,0 m 248,0 pkt 1. –
8. 10 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 108,0 m 111,5 m 248,4 pkt 1. –
9. 9 lutego 2025 Austria Eisenerz Erzbergschanzen K-98 HS-109 101,5 m 102,0 m 276,7 pkt 2. 0,9 pkt Clemens Leitner

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[9][2]
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - - - 1 4 9 9 - - 208
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 6 8 17 18 - - 8 7 4 9 3 7 8 - - - - 374
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - dq 14 - - - - - - 3 9 9 2 - - - - 216
Sezon 2023/2024
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Villach HS98 Villach HS98 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - 12 12 1 1 - - - - 244
Sezon 2024/2025
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 Otepää HS97 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
1 1 - - - - 5 7 - - - - - - - - - - - - - - 5 2 33 21 11 7 476
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Przypisy

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-02].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Adam Kwieciński: LANDERER Hannes 2002.10.20 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-09-08].
  3. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  4. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  5. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  6. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  7. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  8. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2025. fis-ski.com. [dostęp 2025-01-06]. (ang.).
  9. 1 2 3 4 5 6 7 8 Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-08]. (ang.).
  10. ↑ Hannes LANDERER - Athlete Biography - Ski Jumping; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-09]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.