Hase-dera
 Kannon-dō | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
świątynia |
| Rozpoczęcie budowy |
736 |
| Ukończenie budowy |
1459 |
Położenie na mapie Kanagawy  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
 35°18′45″N 139°31′59″E/35,312500 139,533056 | |
| Strona internetowa | |
Hase-dera, pełna nazwa: Kaikōzan Jishō-in Hase-dera (jap. 長谷寺, 海光山慈照院長谷寺) – świątynia buddyjska szkoły Jōdo-shū (Czystej Ziemi) w Kamakurze (prefektura Kanagawa), w Japonii. Jest znana z ogromnego posągu Kannon o Jedenastu Twarzach (Jūichimen-Kannon)[1][2].
Historia
Według legendy mnich buddyjski w 721 roku wyrzeźbił ogromny posąg bogini miłosierdzia Kannon z pnia kamforowca. 15 lat później wrzucił ten posąg do morza, aby sam wybrał sobie miejsce swego kultu. Posąg został wyrzucony na brzeg w Kamakurze, gdzie zbudowano dla niego świątynię[2][1].
Pierwotnie świątynia należała do szkoły Tendai (Tendai-shū). W 1459 roku przebudował ją siogun Yoshimasa Ashikaga (1435–1490). W głównym budynku Kannon-dō znajduje się pozłacany posąg Kannon (Hase-Kannon), wysokości ponad 9 m, o 11 twarzach (jūichimen), reprezentujących różne etapy oświecenia. Jest to największy drewniany posąg w Japonii.
Drugim sanktuarium jest Amida-dō, gdzie obiektem kultu jest Budda Amida. W świątyni jest wielka, obrotowa biblioteka sutr. Wierzy się, że jej obrócenie zastępuje ich odczytanie. Świątynia znajduje się na szlaku pielgrzymkowym Bandō Sanjūsan-kasho, łączącym 33 sanktuaria Kannon. Hase-dera jest zbudowana na zboczu góry i otacza ją rozległy ogród japoński. Przy świątyni znajduje się grota bóstwa Benzaiten i niewielki chram Inari. Hase-dera jest znana z tego, że rodzice ustawiają tam i dekorują figurki bosatsu Jizō[2][1].
Galeria
Hase-dera Kannon
Budda Amida
Ołtarz Daikoku_(42786229752).jpg)
Obrotowa biblioteka sutr
Grota Benzaiten
Posążki Jizō