Kamakura (miasto)

Kamakura
Ilustracja
Widok na Kamakurę i zatokę Sagami
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Kanagawa

Wyspa

Honsiu

Region

Kantō

Burmistrz

Takashi Matsuo (od 01.11.2009)

Powierzchnia

39,67 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności
• gęstość


172 348
4345 os./km²

Kod pocztowy

248-8686

Symbole japońskie
Drzewo

Cerasus jamasakura

Kwiat

goryczka szorstka

Położenie na mapie Kanagawy
Mapa konturowa Kanagawy, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamakura”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamakura”
Ziemia35°19′09,3″N 139°32′48,1″E/35,319250 139,546694
Strona internetowa

Kamakura (jap. 鎌倉市 Kamakura-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Kanagawa, na wyspie Honsiu.

Położenie

Kamakura leży na Honsiu, po zachodniej stronie półwyspu Miura, ok. 50 km na południowy zachód od Tokio, z którym jest połączona linią kolejową (prowadzącą do Yokosuki). Jest otoczona górami oraz wodami zatoki Sagami. Posiada plażę pokrytą ciemnym piaskiem wulkanicznym. Jest ona celem weekendowych wyjazdów m.in. miłośników windsurfingu. Graniczy z Fujisawą (od zachodu), Jokohamą (od północnego wschodu) i Zushi (od południowego wschodu).

Historia

Miasto założył w 1180 roku Yoshitomo Minamoto założyciel klanu Minamoto[1]. Kamakura była faktyczną stolicą Japonii od 1192 do 1333, kiedy była siedzibą siogunatu Kamakura. W XIII wieku mieszkało tu około 200 tysięcy ludzi co czyniło w tym czasie Kamakurę czwartym miastem pod względem liczby mieszkańców na świecie[2]. Ma prawa miejskie od 3 listopada 1939 roku[3].

Kamakura odegrała ważną rolę w rozwoju współczesnej literatury japońskiej. W mieście znajduje się Muzeum Literatury (Kamakura Bungakukan). Po otwarciu linii kolejowej w 1889 roku wielu literatów przeniosło się do Kamakury w poszukiwaniu lepszego środowiska twórczego, biorąc pod uwagę otoczenie i bliskość Tokio. Dało to początek określeniu Kamakura bunshi (literatów Kamakury), które odnosi się do grupy artystów, którzy przeprowadzili się i mieszkali w Kamakurze: Sōseki Natsume, Osamu Dazai, Ryūnosuke Akutagawa, Yukio Mishima, Shiki Masaoka, Akiko Yosano oraz laureat Nagrody Nobla, Yasunari Kawabata[4].

Eksponaty muzeum rozmieszczone są na dwóch piętrach. Na drugim piętrze znajdują się oryginalne manuskrypty i dokumenty dotyczące dzieł ww. twórców literatury, a także światowej sławy reżysera Yasujirō Ozu (także mieszkańca Kamakury). Wyświetlana jest chronologiczna oś czasu Kamakury i japońskiej historii literackiej. Jest też niewielka biblioteka, w której goście mogą wziąć książkę i czytać ją na tarasie, z widokiem na rozległy ogród i zatokę Sagami. Na pierwszym piętrze prezentowane są wystawy sezonowe. Muzeum mieści się w malowniczym budynku w stylu zachodnim, zbudowanym w 1936 roku przez generała Toshinariego Maedę (1885–1942). W późniejszych latach był letnią rezydencją premiera Eisaku Satō (1901–1975)[4].

Zabytki

Posąg Buddy (Daibutsu) w świątyni Kōtoku-in w Kamakurze
Tsurugaoka Hachiman-gū
Muzeum Literatury

Najsłynniejszym zabytkiem Kamakury jest posąg Wielkiego Buddy (jap. 鎌倉大仏 Kamakura Daibutsu), wykonany z brązu prawdopodobnie w 1252 roku, wysoki na 13,35 m i ważący ok. 93 ton. Posąg znajduje się na terenie świątyni buddyjskiej Kōtoku-in. Odlew jest pusty w środku i można wchodzić do wnętrza. Do XIX wieku posąg stał wewnątrz świątyni, ale została ona zniszczona przez tsunami. Posąg ocalał i stoi obecnie na otwartym powietrzu.

Poza Kōtoku-in Kamakura znana jest głównie:

Chram Tsurugaoka Hachiman-gū założył ku czci boga Hachimana, protektora wojowników, Yoriyoshi Minamoto (988–1075) w 1063 roku dla swojego klanu wojowników w podzięce za stłumienie rebelii w północno-wschodniej Japonii w 1051 roku. Obecną postać chram zawdzięcza potomkowi Yoriyoshiego, Yoritomo Minamoto (1147–1199), przywódcy klanu Minamoto. Przybył on do Kamakury w 1180 roku, aby podjąć walkę przeciwko klanowi Taira[5].


Populacja

Zmiany w populacji Kamakura w latach 1970–2015:

RokPopulacja
1970139 249
1975165 552
1980172 629
1985175 495
1990174 307
1995170 329
2000167 583
2005171 158
2010174 314
2015173 019

Ludzie związani z Kamakurą

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. ↑ Lonely Planet Japan. Praca zbiorowa. Wyd. 15. Londyn: Lonely Planet, sierpień 2017, s. 187. ISBN 978-1-78657-035-2. (ang.).
  2. ↑ Jagna Nieuważny, Agata Fijałkowska: Japonia. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2015, s. 73. ISBN 978-83-7642-609-9.
  3. ↑ 市勢発展の歩み. city.kamakura.kanagawa.jp. [dostęp 2017-12-27]. (jap.).
  4. 1 2 Edward Yagisawa: Kamakura Bungakukan. JapanTravel.com, 2017. [dostęp 2020-01-03]. (ang.).
  5. ↑ History. The Tsurugaoka Hachimangu. [dostęp 2020-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-02)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.