Jawnoskrzydłe
| Exopterygota | |||
| Sharp, 1899 | |||
 Karaczany z rodzaju Blaberus. Osobnik dorosły i dwa osobniki młodociane z widocznymi zawiązkami skrzydeł | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| (bez rangi) | Dicondylia | ||
| Podgromada | |||
| (bez rangi) | jawnoskrzydłe | ||
| Synonimy | |||
| |||
Jawnoskrzydłe[1] (Exopterygota, syn. Hemimetabola) – wyróżniany dawniej takson owadów z podgromady uskrzydlonych.
Charakterystyczną cechą tych owadów jest zawiązywanie się u stadiów młodocianych skrzydeł w sterczących na zewnątrz ciała pochewkach skrzydłowych (stąd polska nazwa jawnoskrzydłe i naukowa Exopterygota), bez wykorzystania tarcz imaginalnych[1][2]. Ponadto zasadniczo występuje u nich przeobrażenie niezupełne (hemimetaboliczne, stąd nazwa Hemimetabola), w którym to postacie młodociane (larwy, nimfy) nie odbiegają w sposób znaczący budową od postaci dorosłych[1][3][2]. Cechy te mogą jednak ulegać rozmaitym modyfikacjom. Przede wszystkim u większości zaliczanych tu rzędów znaleźć można formy wtórnie całkowicie pozbawione skrzydeł i ich zawiązków[4]. U pasożytniczych wszy i wszołów i samic czerwców przeobrażenie uległo uproszczeniu do formy hipomorfozy. Z kolei u samców czerwców, a także u mączlików i wciornastków pojawia się rozwój hipermorficzny ze stadiami spoczynkowymi, dla odróżnienia od skrytoskrzydłych zwanymi pseudoprzedpoczwarką i pseudopoczwarką[2].
Spośród rzędów współcześnie żyjących do jawnoskrzydłych zaliczano: jętki, ważki, widelnice, nogoprządki, glebiki, skorki, świerszczokaraczany, gladiatory, straszyki, prostoskrzydłe, karaczany, termity, modliszki, psotniki, Phthiraptera, wciornastki i pluskwiaki[1][3].
Taka klasyfikacja okazała się nienaturalna. Współcześnie jętki i ważki klasyfikuje się w infragromadzie staroskrzydłych, podczas gdy pozostałe owady uskrzydlone w infragromadzie nowoskrzydłych. W obrębie tych drugich wyróżnia się trzy grupy: Polyneoptera, Paraneoptera i skrytoskrzydłe (Endopterygota)[1], przy czym te dwie ostatnie tworzą klad Eumetabola[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Ryszard Szadziewski, Przemysław Trojan: nadgromada: sześcionogi – Hexapoda. W: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012.
- 1 2 3 Biologia rozwoju owadów. Czesław Jura (red.). PWN, 1988, s. 212–217.
- 1 2 Czesław Jura: Bezkręgowce: podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- ↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000.
- ↑ Nikita J. Kluge. General system of Neoptera with description of a new species of Embioptera. „Russian Entomological Journal”. 21 (4), s. 371–384, 2012.