Hemitrichapion (Lotapion)
| Hemitrichapion (Lotapion) | |
| Alonso-Zarazaga, 1990 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Apioninae |
| Nadplemię |
Apionitae |
| Plemię |
Apionini/Oxystomatini |
| Podplemię |
Oxystomatina |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Hemitrichapion (Lotapion) |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Apion wagneri Flach, 1906 | |
Hemitrichapion (Lotapion) – podrodzaj chrząszczy z rodziny pędrusiowatych i podrodziny Apioninae. Obejmuje dwa opisane gatunki.
Morfologia
Głowa ma punktowanie na ciemieniu nie sięgające dalej niż połowa długości oczu. Ryjek ma część przednią punktowaną aż po okolicę szczytu, niemal łysą, jedynie z nielicznymi, bardzo drobnymi, półwzniesionymi, ciemnymi szczecinkami przy wierzchołku. U samca w widoku grzbietowym przednia część ryjka ma boki wklęśnięte i przy szczycie jest rozszerzona. Rowki na spodzie ryjka pozbawione są łusek[1].
Na przedpleczu wszystkie włoski skierowane są dośrodkowo. Pokrywy są podługowato-owalne i najszersze w połowie. Odnóża samca mają nieuzbrojone golenie. Stopy mają płaty członu trzeciego zwyczajnie wykształcone, nieskrócone[1].
Szew pomiędzy pierwszym i drugim spośród widocznych sternitów odwłoka wgłębiony jest jedynie po bokach. U samca na pierwszym sternicie nie występuje pośrodkowy guzek. Samcze pygidium ma listewkę krawędzi wierzchołkowej pośrodku lekko falistą. Genitalia samca cechuje tegmen o średnio wydłużonych płatach parameroidalnych rozdzielonych pośrodkowym wcięciem sięgającym do wysokości nasadowych krawędzi okienek. Wierzchołkowy brzeg prostegium jest ścięty i zafalowany. Środkowy płat edeagusa (prącie) ma wierzchołek w widoku bocznym prosty, a widoku grzbietowym prawie ścięty. W wierzchołkowej części endofallusa obecne są jedynie nieliczne, rozproszone ząbki lub mikroskopowe kolce (spikule)[1].
Ekologia i występowanie
Postacie dorosłe są fitofagami bobowatych z rodzaju komonica. Larwy najpewniej również rozwijają się w tych roślinach[1].
Podrodzaj palearktyczny, znany z Portugalii, południowo-zachodniej Hiszpanii, przybrzeżnych rejonów Maroka i Makaronezji[2][1].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w 1990 roku przez Miguela Á. Alonsa-Zarazagę[1][3] na łamach czasopisma „Graellsia” jako jeden z czterech podrodzajów w obrębie rodzaju Hemitrichapion. Nazwa to połączenie nazw rodzajów Lotus (komonica) i Apion (pędruś)[1].
Do podrodzaju zalicza się dwa opisane gatunki[1][2][4]:
- Hemitrichapion sandovali (Ferragu, 1957)
- Hemitrichapion wagneri (Flach, 1906).
Gatunkiem typowym wyznaczono drugi z wymienionych[1][3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Miguel Ángel Alonso-Zarazaga. Revision of the supraspecific taxa in the Palaearctic Apionidae Schoenherr, 1823 (Coleoptera, Curculionoidea). 2. Subfamily Apioninae Schoenherr, 1823: introduction, keys and descriptions. „Graellsia”. 46, s. 19-156, 1990.
- 1 2 Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 7. Curculionoidea I, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2011, s. 166-167, ISBN 978-87-88757-93-4.
- 1 2 M.A. Alonso-Zarazaga, C.H.C. Lyal: A world catalogue of families and genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera) (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona: Entomopraxis, 1999, s. 59.
- ↑ genus Hemitrichapion Voss, 1959. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2025-01-15].