Henryk Pilch
.jpg) | |
 starszy sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia |
26 maja 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Henryk Pilch (ur. 26 maja 1889 w Nieszkowicach Małych, zm. 19 sierpnia 1920 w Sokołowie Podlaskim) – starszy sierżant Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 26 maja 1889 w Nieszkowicach Małych, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Katarzyny z domu Jawień[1][2]. Absolwent szkoły ludowej. Zmobilizowany w 1914 do armii austriackiej walczył m.in. na froncie francuskim podczas I wojny światowej, także we Włoszech. Od listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim. Służył w 3 kompanii karabinów maszynowych 2 pułku strzelców podhalańskich. Walczył na froncie polsko-bolszewickim, gdzie szczególnie zasłużył się w bitwie pod Kockiem 16 sierpnia gdzie "z własnej inicjatywy zorganizował pościg za cofającym się nieprzyjacielem, wywołując panikę w jego szeregach"[1].
Zginął 19 sierpnia 1920 w czasie bitwy pod Sokołowem Podlaskim podczas próby wydostania się z okrążenia. Za dzielną postawę podczas walk odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari[3].
Żonaty ze Stefanią Żabą. Troje adoptowanych synów i córka[1].
Nazwisko i imię Henryka Pilcha zostało wyryte na kamiennej tablicy „Miasto Bochnia swoim Bohaterom 1920–1930”, umieszczonej na ścianie frontowej budynku starostwa w Bochni[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5573 – pośmiertnie, 18 września 1922[3][1][5]
Przypisy
- 1 2 3 4 Polak (red.) 1991 ↓, s. 117.
- ↑ Kęsek 2020 ↓, s. 4.
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922, s. 805.
- ↑ Kęsek 2020 ↓, s. 3.
- ↑ Migdał 1929 ↓, s. 32.
Bibliografia
- Pilch Henryk. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.82-7855 [on-line]. wbh.wp.mil.pl. s. 1-33. [dostęp 2023-04-07].
- Janina Kęsek. Miasto Bochnia swoim Bohaterom 1920–1930. „Wiadomości Bocheńskie”. 3 (125), 2020. Bochnia. ISSN 1426-1952.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ludwik Migdał: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2025-03-22].