Herman II (palatyn Lotaryngii)
| palatyn Lotaryngii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1049 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Matylda z Lotaryngii |
| Żona |
Adelajda z Weimaru |
Herman II (ur. ok. 1049, zm. w 1085) – palatyn Lotaryngii od 1061 z dynastii Ezzonidów.
Życiorys
Herman był najprawdopodobniej synem palatyna lotaryńskiego Henryka I i Matyldy, córki księcia Dolnej Lotaryngii Gozelona II. W 1060 r. jego matka została zamordowana przez ojca. Przeciwnik ojca, arcybiskup Kolonii Anno II wziął młodego Hermana na wychowanie, a gdy po uwięzieniu ojca Herman odziedziczył tytuł palatyna lotaryńskiego, sprawował także rządy opiekuńcze w jego imieniu. Samodzielne rządy Herman objął nie później niż w 1064[1].
Herman podczas swoich rządów pozostawał w pokojowych stosunkach z Annonem, był także wiernym stronnikiem króla Henryka IV Salickiego. W 1084 był z Henrykiem IV w Rzymie. Utracił Cochem na rzecz antykróla Hermana z Salm. Toczył spory o wpływy w rejonie Mozeli[1].
Żoną Hermana był Adelajda, córka margrabiego Weimaru Ottona I. Zmarł nie pozostawiwszy potomków[1].
Przypisy
- 1 2 3 Heinrich II.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-10-25].