Horodnianka (struga)
 Horodnianka w Choroszczy | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Struga | |
| Długość | 24,8 km |
| Powierzchnia zlewni |
76 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | w okolicach wsi Stanisławowo |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Narew |
| Miejsce |
w okolicach wsi Żółtki |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Horodnianka – struga[1], będącą prawym dopływem Narwi. Początek swój bierze nieopodal wsi Stanisławowo[2] (koło Białegostoku). Przepływa między innymi przez Choroszcz, gdzie bywa nazywaną Choroszczanką. Nazwę swoją zawdzięcza od wsi Horodniany, przez którą przepływa. Horodnianka wpada do Narwi w okolicach mostu koło wsi Żółtki.
Długość strugi wynosi 24,8 km, a powierzchnia zlewni 76 km².
W XVI-XVIII ta rzeczka nazywała się Zeremlanka, Zemerianka[3], w XVII – Choroszcza[4]
Po podłączeniu do rzeki kanalizacji burzowej zachodniej części Białegostoku poziom wód w rzeczce gwałtownie przybiera po większych deszczach i przestał mieć charakter naturalnego cyklu, czyli największego poziomu wód po wiosennych roztopach.
Podłączenie kanalizacji burzowej wpłynęło na zmniejszenie czystości wód rzeki.
Wody Horodnianki zanieczyszcza Szpital Psychiatryczny, który w trzech miejscach odprowadza ścieki do rzeczki.
Linki zewnętrzne
- Choroszczanka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 633.
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 85, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025
- ↑ Bończak-Kucharczyk E., Maroszek J., Kucharczyk K., "Katalog parków i ogrodów zabytkowych dawnego województwa białostockiego" Białystok 2000, tom 1, str. 100
- ↑ J. Maroszek, Pogranicze Litwy i Korony w planach króla Zygmunta Augusta, Białystok 2000, str.111
