Horyń
![]() Horyń koło wsi Aleksandria | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 659 km |
| Powierzchnia zlewni |
27700 km² |
| Średni przepływ |
110 m³/s przy ujściu |
| Źródło | |
| Miejsce | Wzgórza Krzemienieckie |
| Wysokość |
306,2 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Prypeć |
| Miejsce |
koło miasta Dawidgródek |
| Wysokość |
125 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
![]() Dorzecze Horynia | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
Horyń[1] (ukr. Горинь Horyń, biał. Гарынь Haryń, ros. Горынь Goryń) – rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci o długości 659 km i powierzchni dorzecza 27 700 km².
Rzeka wypływa ze źródeł położonych pomiędzy Wzgórzami Krzemienieckimi a Woroniakami, płynie przez Wyżynę Wołyńską i Polesie, a do Prypeci uchodzi na północ od miasta Dawidgródek.
Horyń jest żeglowny na odcinku 291 km od ujścia
Główne dopływy:
- prawe: Uście, Słucz.
Ważniejsze miejscowości nad Horyniem: Zasław, Sławuta, Ostróg, Janowa Dolina, Stepań, Dąbrowica, Kołki, Udryck, Rzeczyca, Stolin, Białousza, Dawidgródek.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.
Linki zewnętrzne
- Horyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 157.


