Hranice (kraj ołomuniecki)

Hranice
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 ołomuniecki

Powiat

Przerów

Zarządzający

Daniel Vitonský↗

Populacja (2006)
• liczba ludności


19 684

Kod pocztowy

753 00

Położenie na mapie kraju ołomunieckiego
Mapa konturowa kraju ołomunieckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hranice”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Hranice”
Ziemia49°33′09″N 17°46′06″E/49,552500 17,768333
Strona internetowa

Hranice (niem. Mährisch Weißkirchen) – miasto na Morawach, w powiecie Przerów, w kraju ołomunieckim w Czechach. Według danych z 31 grudnia 2003 powierzchnia miasta wynosiła 4979 ha, a liczba jego mieszkańców 19 582 osób.

Geografia

Miasto położone jest nad rzeką Beczwą, w Bramie Morawskiej pomiędzy Górami Odrzańskimi na zachodzie, a Pogórzem Morawsko-Śląskim na wschodzie. Miasto stanowi centrum mikroregionu Hranicko.

W granicach miasta znajduje się Hranická propast, studnia krasowa, w której znajduje się najgłębsza na świecie podwodna jaskinia.

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł elektroniczny, odzieżowy, cementowy oraz maszynowy[1].

Historia

Obszar wokół miasta został osiedlony w XII wieku. Pierwsze wzmianki o mieście związane są ze sporem o jego własność pomiędzy benedyktynami z klasztoru w Rajhradzie, a norbertanami z klasztoru w Hradisku. Ci pierwsi sfalsyfikowali dokument wymieniający Granice, datowany na 1169 rok, aczkolwiek historycznie i geograficznie bardziej wiarygodny niż dokument norbertanów z 1250 wymieniający Hranicz. Stąd zakłada się, że miasto powstało w XII lub XIII wieku. Było to dogodne miejsce na posterunek graniczny przy południowym zwężeniu Bramy Morawskiej, na odnodze szlaku bursztynowego, który biegł na północ w kierunku Bělotína i Ostrawy, jak również odbijała tu droga na wschód do Valašskégo Meziříča. Okolice był tu wówczas słabo zaludnione a Morawy od Śląska oddzielały jeszcze gęste lasy stanowiące naturalną granicę, skąd pochodzi współczesna nazwa Hranic. Późniejsza niemiecka nazwa Weißkirchen nawiązywała do białego i dominującego nad miastem kościoła parafialnego (przetrwał do wojny trzydziestoletniej). W XIII wieku miasto stało się centrum akcji kolonizacyjnej ziem położonych na północny zachód w okolicach Potštátu. Po rozstrzygnięciu klasztornego sporu w 1276 wydano dokument lokacyjny dla miasta Alba Ecclesia, krótko potem zostało jednak zniszczone i w 1282 lokowane ponownie.

W 1847 przez miasto przebiegła Kolej Północna z Wiednia do Krakowa. Istniejąca do dziś stacja kolejowa nazywa się Hranice na Moravě, czyli Hranice na Morawach[2]

Garnizon i szkoły wojskowe

Do 1918 Hranice były garnizonem cesarskiej i królewskiej Armii, w którym stacjonowały między innymi:

  • Szkoła Kadetów Kawalerii (niem. Kavalleriekadettenschule), utworzona w 1878
  • Wojskowa Szkoła Techniczna
  • Wojskowa Wyższa Szkoła Realna (niem. Militär-Oberrealschule)
  • Akademia Artylerii (niem. Artillerie-Akademie)

Absolwentami uczelni wojskowych w Hranicach byli m.in. późniejsi oficerowie Wojska Polskiego:

a także Polacy – oficerowie c. i k. Armii:

  • Antoni Leiter Edler von Łososina, generał major c. i k. Armii (Wojskowa Wyższa Szkoła Realna)
  • Jan Łubieński, generał major c. i k. Armii (Wojskowa Wyższa Szkoła Realna)
  • Adam Pietraszkiewicz, generał major c. i k. Armii (Wojskowa Wyższa Szkoła Realna)

oraz

Urodzeni w Hranicach

Ludwik Klucki (1801–1877), prawnik i działacz narodowy, burmistrz Cieszyna.

Demografia

Rok 1970 1980 1991 2001 2003
Liczba ludności 15 338 17 634 19 507 19 670 19 582

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Przypisy

  1. ↑ Hranice, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-10].
  2. ↑ Hranice na Moravě žst. zelpage.cz. [dostęp 2010-12-14]. (cz.).
  3. ↑ Mariusz Patelski, Generał broni Tadeusz Jordan Rozwadowski żołnierz i dyplomata, Warszawa 2002.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.