Hrvoje Šarinić

Hrvoje Šarinić
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1935
Sušak

Data i miejsce śmierci

21 lipca 2017
Zagrzeb

Premier Chorwacji
Okres

od 12 sierpnia 1992
do 3 kwietnia 1993

Przynależność polityczna

Chorwacka Wspólnota Demokratyczna

Poprzednik

Franjo Gregurić

Następca

Nikica Valentić

Odznaczenia
Wielki Order Króla Petara Krešimira IV (Chorwacja)

Hrvoje Šarinić (ur. 17 lutego 1935 w Sušaku[1], zm. 21 lipca 2017 w Zagrzebiu[2]) – chorwacki polityk i inżynier, posiadający również obywatelstwo francuskie[3]. Działacz Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej (HDZ), premier Chorwacji w latach 1992–1993.

Życiorys

Urodził się w Sušaku, gdzie jego ojciec był burmistrzem i działaczem Chorwackiej Partii Chłopskiej. Po II wojnie światowej i śmierci ojca jego rodzina została pozbawiona majątku przez władze komunistyczne. Ukończył budownictwo na Uniwersytecie w Zagrzebiu, po czym pracował jako inżynier. W 1963 uzyskał trzymiesięczne stypendium we Francji, pozostał na emigracji, otrzymując później francuskie obywatelstwo[3]. Pracował we francuskich przedsiębiorstwach we Francji i Republice Południowej Afryki. Pełnił m.in. funkcję dyrektora generalnego firmy budującej elektrownie atomowe, jak również kierował budowami elektrowni[3][4]. W latach 80. reprezentował francuski przemysł atomowy w Chorwacji, następnie był dyrektorem zarządzającym koncernu budowlanego w Maroku[3].

W 1989 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej. Stał się jednym z najbliższych współpracowników Franja Tuđmana. W 1990 po objęciu przez lidera HDZ urzędu prezydenta Hrvoje Šarinić został szefem jego kancelarii[3].

12 sierpnia 1992, po zwycięstwie HDZ w wyborach parlamentarnych, został powołany na premiera Chorwacji w miejsce Franja Greguricia. Urząd ten sprawował do 3 kwietnia 1993[5]. Jego gabinet urzędował w okresie działań wojennych w Chorwacji oraz Bośni i Hercegowinie, a także problemów gospodarczych wynikających z wysokiej inflacji. Kontrowersje wzbudziła przeprowadzona w tym czasie prywatyzacja dziennika „Slobodna Dalmacija”[1].

Po odejściu ze stanowiska powrócił do administracji prezydenckiej. Kierował zespołem negocjacyjnym w rozmowach z Serbami z Republiki Serbskiej Krajiny, w ramach tajnych misji pokojowych kilkanaście razy spotykał się ze Slobodanem Miloševiciem. Wziął także w 1995 udział w podpisaniu ugody z Erdut. Na prośbę schorowanego prezydenta pozostał w jego kancelarii. Odszedł z niej ostatecznie w 1998 na skutek konfliktu z politykiem HDZ Iviciem Pašaliciem, którego w tym sporze wsparł Franjo Tuđman[3]. Od 2000 krótko działał w nowo powołanym Centrum Demokratycznym[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Hrvoje Šarinić, moljac.hr [zarchiwizowane 2004-05-31] (chorw.).
  2. ↑ Umro je Hrvoje Šarinić, bivši premijer i Tuđmanov suradnik [online], 24sata.hr, 21 lipca 2017 [dostęp 2017-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-22] (chorw.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 Hrvoje Šarinić, vecernji.hr [zarchiwizowane 2016-12-21] (chorw.).
  4. ↑ Marian B. Michalski, Leksykon państw świata '93/94, Wydawnictwo Kronika, Warszawa, 1993, s. 89.
  5. ↑ Vlada: 4: predsjednik Vlade: Hrvoje Šarinić, hidra.hr [zarchiwizowane 2012-07-18] (chorw.).
  6. ↑ Odluka kojom se odlikuju VeleRedom kralja Petra Krešimira IV. s lentom i Danicom [online], narodne-novine.nn.hr, 7 lipca 1995 [dostęp 2025-03-18] (chorw.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.