Humban-tahrah (760?–743 p.n.e.) – król Elamu, założyciel ostatniej elamickiej dynastii, ojciec Humban-nikasza I. Wzmiankowany jest jedynie w inskrypcjach swoich następców, którzy wymieniają go jako swego przodka.
Bibliografia
- hasło Humban-tahrah, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 71.
| Dynastia z Awan |
|
|---|
Dynastia z Simaszki |
|
|---|
Sukkalmahowie (dynastia z Anszan i Suzy) |
- Eparti II (ok. 1850–1830)
- Silhaha (ok. 1830–1800)
- Siruktuh I (ok. 1800–1772)
- Simut-wartasz (1772–1770)
- Siwe-palar-chuppak (1770–1745)
- Kuduzulusz I (1745–1730)
- Kutir-Nahhunte I (1730–1700)
- Lila-ir-tasz (1700–1698)
- Temti-agun II (1698–1685)
- Tan-Uli (1685–1655)
- Temti-chalki (1655–1650)
- Kuk-naszur II (1650–1635)
- Kutir-Szilchacha I (1635–1625)
- Temti-raptasz (1625–1605)
- Kuduzulusz III (1605–1600)
- Tata II (1600–1580)
- Atta-merra-chalki (1580–1570)
- Pala-iszszan (1570–1545)
- Kuk-kirwasz (1545–1520)
- Kuk-Nahhunte (1520-?)
- Kutir-Nahhunte (ok. 1500)
|
|---|
| Okres klasyczny | |
|---|
Władcy nowoelamiccy |
|
|---|
