Hutory
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Juńki |
Położenie na mapie obwodu mińskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Hutory – dawna wieś. Tereny na których leżała znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Juńki.
Historia
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)[2] a następnie w gminie Postawy.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 66 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały białoruską przynależność narodową. Było tu 11 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 14 domach zamieszkiwało 50 osób[4].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Postawach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Postawach[5].
W 1938 roku miejscowość należała do gromady Łohowińce gminy Postawy[6].
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
- ↑ Hutory, wieś rządowa, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 238.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 25.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 552.
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Wileńskiego z dnia 20 września 1938 roku. Załącznik.
Linki zewnętrzne
- Hutory, wieś rządowa, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 238.

