Hyundai H-1
Hyundai H-1 – samochód osobowo-dostawczy typu van klasy średniej produkowany podpołudniowokoreańską marką Hyundai w latach 1997 – 2023.
Pierwsza generacja
 Hyundai H-1 I przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Hyundai H200 |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Czerwiec 1997 |
| Okres produkcji |
1997 – 2007 (Świat) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Hyundai H-1 II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5 i 6-drzwiowy van |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
4685-5090 mm |
| Szerokość |
1695 mm |
| Wysokość |
1965–2060 mm |
| Rozstaw osi |
2800 mm |
| Liczba miejsc |
2-12 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja |
Ford Transit |
Hyundai H-1 I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku.
Model H-1 pojawił się w oferice Hyundaia jako następca przestarzałego wówczas Grace. Podobnie jak poprzednik, samochód został skonstruowany w ramach partnerstwa z japońskim Mitsubishi jako bliźniacza konstrukcja wobec dużego vana Delica[1].
Pod kątem wizualnym Hyundai H-1 pierwszej generacji odróżniał się od pierwowzoru Mitsubishi mniejszymi, bardziej agresywnie stylizowanymi reflektorami, a także chromowanym wlotem powietrza z logo producenta. Zmiany zaszły w tylnej części nadwozia, która otrzymała bardziej zaokrąglone, biało-czerwone lampy.
W gamie H-1 znalazł się zarówno przeszklony wariant o osobowym charakterze mogący pomieścić od 7 do 9 pasażerów, jak i wariant dostawczy z przestrzenią ładunkową o pojemności 5,7 metrów sześciennych[2].
Lifting
W 2004 roku Hyundai H-1 pierwszej generacji przeszedł obszerną restylizację[3], która objęła głównie wygląd pasa przedniego. Otrzymał on nowy wygląd, z większymi, wyżej osadzonymi reflektorami, a także znacznie większy, prostokątny wlot powietrza z umieszczonym w górnej części logo producenta.
Libero
Równolegle z dostawczym lub osobowym H-1, Hyundai wprowadził do sprzedaży także wariant pickup o nazwie Hyundai Libero[4]. Zamiast przedziału transportowego, oferował on otwartą skrzynię, a także odróżniał się innym wyglądem przedniej części nadwozia z węższym i mniejszym wlotem powietrza.
Sprzedaż
Hyundai H-1 pierwszej generacji był oferowany pod różnymi nazwami w zależności od rynku zbytu. Na rynku rodzimej Korei Południowej i Azji Wschodziej sprzedawano go jako Hyundai Starex, z kolei na wybranych rynkach europejskich nosił nazwy Hyundai H200 lub Hyundai Satellite[5].
W 2002 roku H-1 trafił także do produkcji w Chinach, gdzie licencyjnym wytwarzaniem zajęło się lokalne przedsiębiorstwo JAC na podstawie porozumienia z Hyundaiem. Jako JAC Refine M5[6] samochód produkowano przez kolejne 13 lat, do 2015 roku, przechodząc w międzyczasie jedną dużą restylizację.
Silniki
- R4 1.8l
- R4 2.0l
- R4 2.0l Turbo
- R4 2.4l
- V6 3.0l DOHC
- R4 1.8l TD
- R4 1.9l TD
- R4 2.5l D
- R4 2.5l TD
- R4 2.8l TD
Druga generacja
_van_01.jpg) australijski Hyundai iMax przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Hyundai H-1 Travel |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 2007 |
| Okres produkcji |
2007 – 2023 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Hyundai H-1 I |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
2007-2018: |
| Szerokość |
1920 mm |
| Wysokość |
1925-1935 mm |
| Rozstaw osi |
3200 mm |
| Masa własna |
2238 kg |
| Zbiornik paliwa |
75 l |
| Liczba miejsc |
2-8 |
| Bagażnik |
4,3 m3 (Furgon) |
| Ładowność |
987-1111 kg (Furgon) |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja |
Ford Transit Custom |
_van_02.jpg)
_crew_cab_van_(2015-06-18)_01.jpg)
Hyundai H-1 II został po raz pierwszy zaprezentowany w 2007 roku.
W przeciwieństwie do poprzednika, druga generacja Hyundaia H-1 powstała już jako samodzielna konstrukcja południowokoreańskiego producenta mająca oferować bardziej przestronne i komfortowe warunki jazdy[7]. Samochód w głębszym stopniu został upodobniony do osobowych modeli Hyundaia, z zaokrągloną sylwetką wzbogaconą przetłoczeniami i dominującymi pas przedni dużymi, pionowo umieszczonymi reflektorami[8].
Podobnie jak poprzednik, H-1 drugiej generacji trafił do sprzedaży zarówno w wariancie dostawczym, jak i osobowym, z czego ten drugi umożliwiał zróżnicowane możliwości transportowe. W zależności od konfiguracji, van oferuje przestrzeń od 8 do 12 pasażerów[9].
Restylizacje
Pierwszą restylizację Hyundai H-1 drugiej generacji przeszedł pod koniec 2015 roku, zyskując większą atrapę chłodnicy, przemodelowany zderzak i dodatkowe przetłoczenia przy reflektorach[10]. Drugą, znacznie obszerniejszą modernizację, pojazd przeszedł w grudniu 2017 roku, zyskując zupełnie nową stylizację pasa przedniego. Pojawiły się mniejsze, bardziej agresywne i kanciaste reflektory, a także przemodelowana atrapa chłodnicy. Ponadto, delikatnym zmianom poddano także wkłady tylnych lamp[11]. Polski importer samochodów marki Hyundai nie zdecydował się na wprowadzenie do sprzedaży H-1 po drugiej restylizacji.
Sprzedaż
Hyundai H-1 drugiej generacji w jeszcze obszerniejszym zakresie od poprzednika trafił do oferty pod różnymi nazwami w zależności od rynku. Nazwę Hyundai Grand Starex przyjął w Korei Południowej i na rynkach Azji Wschodniej[12], z kolei w Australii i Nowej Zelandii przyjęto nazwy Hyundai iMax dla wersji osobowej i Hyundai iLoad dla wariantu dostawczego[13].
W Wielkiej Brytanii zastosowano nazwę Hyundai i800[14], w Holandii Hyundai H300[15], za to w Meksyku pojazd sprzedawano w sieci dealerskiej marki Ram jako Ram H100[16].
Wyposażenie
- Classic
- Premium
W zależności od wybranej konfiguracji pojazdu, auto wyposażone może być m.in. w system ABS z EBD, ESP, komplet poduszek powietrznych, światła przeciwmgłowe, klimatyzację manualną[8] bądź automatyczną, wielofunkcyjną kierownicę, zamek centralny, radio CD/MP3, a także elektryczne sterowanie szyb i elektryczne sterowanie lusterek[17].
Silniki
Przypisy
- ↑ Hyundai Starex - car review. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ HYUNDAI H-1. [dostęp 2020-11-14]. (pol.).
- ↑ Hyundai H-1 / Grand Starex (2004-2007) fuses and relays. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ Hyundai libero. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ HYUNDAI Satellite 1997 - 2000. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ JAC Refine MPV (Refine I, Refine M1). [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ 2007 Hyundai H1-Van / Starex. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- 1 2 Łukasz Kochanek: Hyundai H1 - ponoć naprawdę istnieje. autocentrum.pl, 2011. [dostęp 2019-04-08].
- ↑ Hyundai: całkiem nowy van H1. [dostęp 2020-11-14]. (pol.).
- ↑ Hyundai’s refreshed, upgraded H1 range in SA. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ 2018 Hyundai Grand Starex Facelift Launched In South Korea. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ Hyundai H1 Starex 11-seater van. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ 2018 Hyundai iLoad and iMax upgrades revealed. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ Hyundai i800 review. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ Hyundai H300 krijgt opfrisbeurt. [dostęp 2020-11-14]. (niderl.).
- ↑ What's wrong with these pictures. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
- ↑ Marcin Napieraj: Hyundai H-1 Wagon 2.5 CRDi Premium. autogaleria.pl, 2008-12-27. [dostęp 2019-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)].