I liga polska w rugby (1981/1982)
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin |
30 sierpnia 1981 – 29 listopada 1982 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn |
9 | ||
 I miejsce |
AZS AWF Warszawa (11. tytuł) | ||
 II miejsce |
|||
 III miejsce |
|||
 II liga |
|||
| Strona internetowa | |||
I liga polska w rugby (1981/1982) – dwudziesty szósty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Budowlani Łódź.
Uczestnicy rozgrywek
W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło dziewięć drużyn. Było wśród nich siedem drużyn poprzedniego sezonu: AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Lechia Gdańsk, Orkan Sochaczew, Budowlani Łódź, Budowlani Lublin i Posnania Poznań (po zakończeniu poprzedniego sezonu drużyna rugby Polonii Poznań połączyła się z Posnanią i ta mimo zajęcia ostatniego miejsca pozostała w I lidze). Skład I ligi uzupełniły dwie drużyny, które awansowały z II ligi – Czarni Bytom i Ogniwo Sopot[1].
Przebieg rozgrywek
Ze względu na planowaną zmianę systemu rozgrywek na wiosna – jesień, w tym sezonie mecze rozgrywano od jesieni do jesieni, każdy z każdym, mecz i rewanż. Dwie najsłabsze drużyny spadały do II ligi[2].
Wyniki spotkań[3]:
| AZS AWF Warszawa | Skra Warszawa | Lechia Gdańsk | Orkan Sochaczew | Budowlani Łódź | Budowlani Lublin | Posnania Poznań | Czarni Bytom | Ogniwo Sopot | |
| AZS AWF Warszawa | – | 24:3 | 33:18 | 25:17 | 4:9 | 60:4 | 50:0 | 4:14 | 30:3 |
| Skra Warszawa | 4:8 | – | 15:9 | 21:20 | 18:21 | 38:3 | 3:14 | 10:15 | 29:0 |
| Lechia Gdańsk | 8:3 | 18:9 | – | 20:3 | 25:7 | 19:7 | 29:10 | 4:7 | 24:23 |
| Orkan Sochaczew | 3:24 | 8:13 | 10:27 | – | 12:54 | 16:6 | 16:10 | 20:6 | 13:18 |
| Budowlani Łódź | 15:24 | 25:9 | 11:12 | 22:20 | – | 8:9 | 36:3 | 29:18 | 34:4 |
| Budowlani Lublin | 0:22 | 13:28 | 7:30 | 4:34 | 0:65 | – | 9:0 (wo) | 38:4 | 9:0 (wo) |
| Posnania Poznań | 17:6 | 22:0 | 7:3 | 34:8 | 10:17 | 22:12 | – | 22:7 | 32:9 |
| Czarni Bytom | 4:75 | 6:18 | 12:6 | 32:0 | 15:14 | 22:13 | 13:10 | – | 9:0 (wo) |
| Ogniwo Sopot | 9:30 | 29:14 | 9:26 | 15:3 | 12:26 | 11:3 | 10:31 | 6:23 | – |
Tabela końcowa (na czerwono wiersze z drużynami, które spadły do II ligi)[4]:
| Pozycja | Drużyna | Punkty razem | Bilans punktów |
|---|---|---|---|
| 1 | AZS AWF Warszawa | 40 | 422:124 |
| 2 | Lechia Gdańsk | 38 | 278:173 |
| 3 | Budowlani Łódź | 38 | 393:194 |
| 4 | Czarni Bytom | 36 | 207:269 |
| 5 | Posnania Poznań | 33 | 244:228 |
| 6 | Skra Warszawa | 30 | 232:240 |
| 7 | Orkan Sochaczew | 24 | 203:331 |
| 8 | Budowlani Lublin | 24 | 137:379 |
| 9 | Ogniwo Sopot | 20 | 158:336 |
II liga
Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Zagrało tam pięć drużyn, a w ciągu sezonu dołączyła szósta (drugi zespół Czarnych Bytom). Do rozgrywek powróciła po przerwie Mazovia Mińsk Mazowiecki i Brda Rytel. Debiutowała założona w 1981 drużyna Bobrek Karb Bytom[5]. Rozgrywki toczyły się przez półtora roku, każdy z każdym trzykrotnie. Do I ligi awansowała najlepsza drużyna[6].
Końcowa klasyfikacja II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która awansowała do I ligi)[7]:
| Pozycja | Drużyna |
|---|---|
| 1 | Budowlani Olsztyn |
| 2 | Bobrek Karb Bytom |
| 3 | Juvenia Kraków |
| 4 | Mazovia Mińsk Mazowiecki |
| 5 | Czarni II Bytom |
| 6 | Brda Rytel |
Inne rozgrywki
W finale Pucharu Polski Czarni Bytom pokonali Lechię Gdańsk 16:7[8]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosło Ogniwo Sopot[9], podobnie w rozegranych po raz pierwszy mistrzostwa Polski kadetów[10].
Nagrody
Najlepszym zawodnikiem został Zbigniew Kiciński, a trenerem Andrzej Kopyt[11].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 198, 476, 477-490, 816.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 477.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 477–490.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 490.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 178, 816–822.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 819.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 822.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 919.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia
- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
Linki zewnętrzne