Ignacy (Oksienowicz-Staruszycz)

Ignacy
	Biskup-elekt mohylewski, mścisławski i orszański
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data śmierci	30 października 1651
Miejsce pochówku	Monaster Wydubicki w Kijowie
	Administrator eparchii białoruskiej
Okres sprawowania	1650–1651
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Inkardynacja	Eparchia białoruska
Śluby zakonne	przed 1641
Prezbiterat	przed 1641
Nominacja biskupia	12 czerwca 1650

Ignacy, nazwisko świeckie Oksienowicz-Staruszycz (zm. 30 października 1651) – duchowny prawosławny I Rzeczypospolitej, wykładowca i rektor Akademii Mohylańskiej w Kijowie.

Życiorys

Wykształcenie uzyskał poza granicami Rzeczypospolitej. Przed 1640 był już rektorem szkoły przy monasterze w Hojsku^[1]. Był wykładowcą Akademii Mohylańskiej w Kijowie^[2] i jej rektorem w latach 1641–1642^[1]. W 1641 został również przełożonym brackiego monasteru Objawienia Pańskiego w Kijowie z godnością ihumena. Rok później został przeniesiony do Monasteru Wydubickiego, w analogicznym charakterze^[3].

Większość źródeł wskazuje, iż hieromnich Ignacy został 12 czerwca 1650 wybrany na biskupa mścisławskiego (jako koadiutor), jednak zmarł 30 października 1651 r., nie przyjąwszy chirotonii^[4]^[5]. Niekiedy spotykana jest błędna wersja, jakoby 12 lipca 1650 miała miejsce jego chirotonia na biskupa mohylewskiego, mścisławskiego i orszańskiego, a duchowny zmarł kilka miesięcy później^[1].

Twórczość

Słynął jako znakomity kaznodzieja. W rękopisie przetrwał jego zbiór kazań z homiliami na każdą niedzielę i święto. Jest również autorem „kazania pogrzebowego”, mowy nad grobem Eliasza Czetwertyńskiego^[1].

Przypisy

1 2 3 4 Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 86. ISBN 978-83-7431-150-2.
↑ Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 63. ISBN 978-83-7431-150-2.
↑ Игнатий (Оксенович-Старушич). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
↑ УКРАИНСКАЯ ПОЭЗИЯ конец XVI — середина XVII ст. ПРИМЕЧАНИЯ (II) (середина XVII ст.):

«Всечестному иеромонаху Игнатию Оксеновичу Старушичу, игумену монастира Видубицкого, которий преставися года 1651 октоврия 30 дня».
↑ Игнатий Оксенович-Старушич

[mir86-1] 1 2 3 4 Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 86. ISBN 978-83-7431-150-2.

[2] Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 63. ISBN 978-83-7431-150-2.

[ortho-3] Игнатий (Оксенович-Старушич). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].

[4] УКРАИНСКАЯ ПОЭЗИЯ конец XVI — середина XVII ст. ПРИМЕЧАНИЯ (II) (середина XVII ст.):

«Всечестному иеромонаху Игнатию Оксеновичу Старушичу, игумену монастира Видубицкого, которий преставися года 1651 октоврия 30 дня».

[5] Игнатий Оксенович-Старушич

[tymczasowy-6] (uznawany przez patriarchę moskiewskiego, nieuznany przez Konstantynopol)

[nieuznawana-7] uznany przez króla polskiego

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]