Indoszczur

Indoszczur
	Margaretamys
	Musser, 1981
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Plemię	Rattini
Rodzaj	indoszczur
	Typ nomenklatoryczny
	Mus beccarii Jentink, 1880
Gatunki
	4 gatunki – zobacz opis w tekście
	4 gatunki – zobacz opis w tekście

Indoszczur^[2] (Margaretamys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na indonezyjskiej wyspie Celebes^[3]^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 96–197 mm, długość ogona 150–286 mm, długość ucha 19–27 mm, długość tylnej stopy 20–39 mm; masa ciała 23–150 g^[4]^[6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1981 roku amerykański teriolog Guy Graham Musser w artykule zatytułowanym „Notatki dotyczące systematyki indo-malezyjskich gryzoni z rodziny myszowatych oraz opisy nowych rodzajów i gatunków z Cejlonu, Celebes i Filipin”, opublikowanym w czasopiśmie Bulletin of the American Museum of Natural History^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) indoszczur kolczasty (M. beccarii).

Etymologia

Margaretamys: Margareta Becker, pracownica Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej, która towarzyszyła Musserowi w jego ekspedycji do środkowego Celebesu, gdzie pełniła funkcję fotografki wyprawy; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[1]^[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[8]^[3]^[2]:

Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[2]	Podgatunki^[4]^[3]^[6]	Rozmieszczenie geograficzne^[4]^[3]^[6]	Podstawowe wymiary^[4]^[6]^[a]	Status IUCN^[9]
Margaretamys parvus	Musser, 1981	indoszczur mały	gatunek monotypowy	środkowa część wyspy (góry Nokilalaki i Kanino); zakres wysokości: 1800–2270 m n.p.m.	DC: 9,6–11,4 cm DO: 15,4–18,4 cm MC: 23–40 g	DD
Margaretamys christinae	Mortelliti, Castiglia, Amori, Maryanto & Musser, 2012	indoszczur sulaweski	gatunek monotypowy	południowo-wschodnia część wyspy (góra Moserosero); zakres wysokości: około 1535 m n.p.m.	DC: około 11,1 cm DO: około 17,5 cm MC: około 49 g	VU
Margaretamys beccarii	(Jentink, 1880)	indoszczur kolczasty	gatunek monotypowy	północna i środkowa część wyspy; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m.	DC: 11,7–14,7 cm DO: 15–21 cm MC: 50–85 g	LC
Margaretamys elegans	Musser, 1981	indoszczur wytworny	gatunek monotypowy	środkowa część wyspy (góty Nikilalaki i południowe obszary Mamasa; możliwe że inne górskie regiony); zakres wysokości: 1500–2270 m n.p.m.	DC: 16,5–19,7 cm DO: 22–29 cm MC: 85–150 g	VU

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, VU – gatunek narażony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.

Uwagi

↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

1 2 3 G.G. Musser. Notes on systematics of Indo-Malayan murid rodents, and descriptions of new genera and species from Ceylon, Sulawesi, and the Philippines. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 168 (3), s. 275, 1981. (ang.).
1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 271. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 466. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 871–872. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Margaretamys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
1 2 3 4 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 296. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 260. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-01-26]. (ang.).
↑ Taxonomy: Margaretamys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-01-26]. (ang.).

[9] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[Musser-1] 1 2 3 G.G. Musser. Notes on systematics of Indo-Malayan murid rodents, and descriptions of new genera and species from Ceylon, Sulawesi, and the Philippines. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 168 (3), s. 275, 1981. (ang.).

[Cichocki&inni-2] 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 271. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-3] 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 466. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Denys&inni-4] 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 871–872. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Margaretamys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].

[amw-6] 1 2 3 4 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 296. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[edm-7] B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 260. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).

[mdd-8] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-01-26]. (ang.).

[10] Taxonomy: Margaretamys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-01-26]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]