Ipidia binotata
| Ipidia binotata | |||
| Reitter, 1875 | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Nitidulinae | ||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Ipidia binotata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Ipidia binotata – gatunek chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Nitidulinae.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został w 1875 roku przez Edmunda Reittera[1].
Morfologia
Chrząszcz o ciele w zarysie podługowato-owalnym z niemal równoległymi bokami, całkowicie nagim, osiągający od 4 do 5,5 mm długości. Ubarwienie ma błyszcząco czarne z rdzawoczerwonymi czułkami, stopami i dwoma parami plam na pokrywach. Przedplecze ma krawędzie przednią i tylną delikatnie obrzeżone, boczne krawędzie obrzeżone wałeczkowato, a powierzchnię z punktami dwóch różnych rozmiarów. Pokrywy mają wyraźnie widoczne żeberko za guzem barkowym i słabo uwypuklone międzyrzędy drugi i czwarty. W rzędach leżą podługowate, regularnie rozmieszczone punkty duże, a między nimi jeszcze punkty drobne. Przedpiersie ma wyrostek międzybiodrowy u wierzchołka rozszerzony. Odnóża środkowej pary u samca cechują się rozszerzonymi wierzchołkami goleni[2].
Ekologia i występowanie
Owad saproksyliczny[3], rozmieszczony od nizin po góry[4][2]. Zasiedla lasy iglaste i mieszane[5]. Bytuje pod korą drzew szpilkowych, gdzie poluje na larwy owadów. Postacie dorosłe odwiedzają także kwiaty niektórych roślin, np. parzydła leśnego[4][2].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji[1]. Ponadto podawany z Zakaukazia[4][2].
W Polsce jest spotykany rzadko[4], podawany z nielicznych, rozproszonych stanowisk[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek bliski zagrożenia wymarciem (NT)[6].
Przypisy
- 1 2 Ipidia binotata Reitter, 1875. [w:] PESI Portal [on-line]. [dostęp 2024-11-06].
- 1 2 3 4 Marian Nunberg: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 65 Łyszczynkowate — Nitidulidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1976.
- 1 2 Rafał Ruta. Ponowne stwierdzenie Ipidia binotata Reitter, 1875 (Coleoptera: Nitidulidae) na Pomorzu. „Wiadomości Entomologiczne”. 39 (3), s. 10-12, 2020.
- 1 2 3 4 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.
- ↑ Ipidia binotata. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-11-06].
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.
