Iryna Buriaczok
.JPG) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1986 |
| Wzrost |
181 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
183 (14 czerwca 2010) |
| Roland Garros |
2Q (2010) |
| Wimbledon |
1Q (2010) |
| US Open |
1Q (2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 13 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
66 (17 marca 2014) |
| Australian Open |
1R (2014) |
| Roland Garros |
1R (2013, 2014) |
| Wimbledon |
1R (2013, 2014) |
| US Open |
1R (2013) |
Iryna Buriaczok (ukr. Ірина Бурячок, ur. 5 lipca 1986) – ukraińska tenisistka.
W zawodowych rozgrywkach zadebiutowała w maju 2002 roku, biorąc udział w turnieju ITF w węgierskim Segedynie. Zagrała tam w kwalifikacjach do turnieju głównego i wygrała pierwszy mecz ale w drugim pokonała ją Ana Jovanović. W tym samym roku zagrała jeszcze w kwalifikacjach do kilku turniejów, między innymi w Poznaniu, Kędzierzynie-Koźlu i Gdyni, ale w żadnym z nich nie udało jej się zagrać w fazie głównej. Zrealizowała to w roku następnym, we Lwowie, gdzie najpierw wygrała kwalifikacje a potem osiągnęła drugą rundę w turnieju głównym.
W 2005 roku wygrała swój pierwszy w karierze turniej w grze deblowej w portugalskim Portimão, gdzie w parze z Olgą Panową, pokonała parę Anaïs Laurendon i Linda Smoleňáková. W tym samym roku doszła też do finału gry pojedynczej w Ramat ha-Szaron, ale przegrała w nim z Ivetą Gerlovą. Pierwszy turniej w singlu wygrała w 2006 roku, w chorwackim Cavtat, w którym w finale pokonała Belgijkę Caroline Maes.
W sumie wygrała cztery turnieje w grze singlowej i trzynaście w grze deblowej rangi ITF.
W lipcu 2009 roku zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA Tour w Båstad. Wygrała tam kwalifikacje, pokonując w decydującym meczu Lilię Osterloh i zagrała jeden mecz z fazie głównej turnieju z Mariją Kirilenko, który przegrała 0:6, 4:6. W sierpniu tego samego roku spróbowała swoich sił w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego US Open, ale Chinka Zhang Shuai okazała się od niej lepsza już w pierwszej rundzie.
W 2010 roku wzięła udział w kwalifikacjach do French Open, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Hiszpankę Evę Fernández Brugues a przegrała w drugiej z Rumunką Monicą Niculescu. Było to jej największe osiągnięcie w historii występów w Wielkim Szlemie w grze pojedynczej.
W 2012 roku zwyciężyła w pierwszym turnieju WTA, a miało to miejsce w Baku, kiedy razem z Waleriją Sołowjową pokonały 6:3, 6:2 Evę Birnerovą i Albertę Brianti.
Na początku stycznia 2013 roku, również z Sołowjową, doszła do finału w Shenzhen, gdzie uległy 0:6, 5:7 parze Chan Hao-ching–Chan Yung-jan. W lipcu obroniła tytuł wywalczony w Baku. Razem z Oksaną Kalasznikową pokonały w finale wynikiem 4:6, 7:6(3), 10–4 parę Eleni Daniilidu–Aleksandra Krunić.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 28 lipca 2012 | Baku | Twarda |  Walerija Sołowjowa |
 Eva Birnerová Alberta Brianti |
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 5 stycznia 2013 | Shenzhen | Twarda | Walerija Sołowjowa |
.svg.png){kind=small} Chan Hao-ching Chan Yung-jan |
0:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28 lipca 2013 | Baku | Twarda |  Oksana Kalasznikowa |
 Eleni Daniilidu Aleksandra Krunić |
4:6, 7:6(3), 10–4 |
| Finalistka | 2. | 27 września 2013 | Ningbo | Twarda | Oksana Kalasznikowa |
 Chan Yung-jan Zhang Shuai |
2:6, 1:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).