Józef Jacuński
 Herb Sulima | |
| Rodzina |
Jacuńscy herbu Sulima |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1842 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Tadeusz Jacuński |
| Matka |
Bogumiła Stańska |
| Rodzeństwo |
Antoni Jacuński (1845–1922) |
 podporucznik | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
|---|---|
| Odznaczenia | |
 | |
Józef Jacuński herbu Sulima (ur. w 1842 w Szyłanach, zm. 9 listopada 1931 w Mierzycach) – polski szlachcic, powstaniec styczniowy.
Życiorys
Urodził się w majątku Szyłany na ziemi wileńskiej w 1842 roku[1] (choć wg innych źródłeł[2] – w 1845 roku). W powstaniu styczniowym walczył jako szeregowiec pod pseudonimem Sulima. Po powstaniu przeniósł się do majątku Mierzyce na ziemi wieluńskiej, gdzie osiadł również jego brat Antoni (ojciec m.in. Antoniego i Janiny) po utracie swego majątku na Litwie po powstaniu.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego. W 1930 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami[3].
Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Mierzycach[4].
Życie rodzinne
Józef Jacuński był synem Tadeusza i Bogumiły z domu Stańskiej. Miał brata Antoniego (1845–1922), który ożenił się z Bronisławą Wierzycką (1846–1898), córką Walentego Wierzyckiego.
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 45.
- ↑ Józef Jacuński – powstanie styczniowe. Lista uczestników [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2024-09-28].
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 350
- ↑ Nekrologi Józefa Jacuńskiego [online], wielcy.pl/nekrologia [dostęp 2024-09-28].
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.