Józef Taniewski

Józef Taniewski
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1899
Radom

Data i miejsce śmierci

8 maja 1971
Szczecin

profesor nauk medycznych
Specjalność: otorynolaryngologia
Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski

Profesura

nadzw. 1953, zw. 1958

Praca naukowo-dydaktyczna
uczelnia

Pomorska Akademia Medyczna im. gen. Karola Świerczewskiego w Szczecinie

Wydział

Lekarski

kierownik
Katedra i Klinika

Otolaryngologii

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 10-lecia Polski Ludowej

Józef Taniewski (ur. 4 marca 1899 w Radomiu, zm. 8 maja 1971 w Szczecinie) – polski lekarz-otolaryngolog, profesor nauk medycznych, rektor Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (1953)[1]

Życiorys

Józef Taniewski rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego. Po zakończeniu I wojny światowej powrócił do Polski i kontynuował studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom lekarza otrzymał w 1925. W latach 1931–1934 kształcił się w klinikach otolaryngologicznych w Berlinie i Wiedniu[1].

Po wybuchu II wojny światowej był uczestnikiem kampanii wrześniowej[2].

Po zakończeniu wojny pracował jako kierownik Oddziału Laryngologii w Okręgowym Szpitalu Wojskowym w Poznaniu (1945), a następnie (od 1947) jako komendant ds. lecznictwa w Wojskowym Szpitalu Klinicznym w Łodzi[2]. Był współzałożycielem utworzonej w 1948 Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, kierował tam Kliniką Otolaryngologii przez 19 lat. W 1950 na podstawie rozprawy Wpływ hałasu w zakładzie włókienniczym na narząd słuchu i równowagi otrzymał stopień doktora habilitowanego[1]. W 1953 pełnił funkcję rektora PAM. W 1953 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1958 – profesora zwyczajnego.

Opublikował 91 prac naukowych i 2 podręczniki[1]. Był pionierem audiometrii mowy. Określił rodzaj upośledzeń słuchu, charakterystycznych dla przebiegu stwardnienia rozsianego[3]. Wypromował 8 doktorów oraz był opiekunem habilitacji[1].

Był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma Otolaryngologia Polska, Royal Society of Medicine, Greckiego Towarzystwa Otoneurooftalmologicznego i in.[3]

Wybrane publikacje

  • Zarys audiologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1951, 1960
  • Diagnostyka szczegółowa chorób uszu, nosa i gardła. Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1960
  • O szkodliwym działaniu hałasu przemysłowego. „Wiadomości Lekarskie” 1949
  • Odczyny błędnikowe u dzieci leczonych streptomycyną. „Polski Tygodnik Lekarski” 1960
  • Nowotwory jamy ustnej. 1951
  • Polipy nosa a próchnica zębów. „Wiadomości Lekarskie” 1955
  • Pobudliwość błędnika w przewlekłym zapaleniu ucha środkowego. „Otolaryngologia Polska” 1957

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Trylogia 60-lecia Pomorskiej Akademii Medycznej. Oni tworzyli Uczelnię. Poczet profesury i kierowników akademickich pod red. Ireneusza Kojdera”. Tom 1 (Ł-Ż) Wyd. PAM Szczecin 2008, s.260-261. ISBN 978-83-61517-01-6
  2. 1 2 Encyklopedia Szczecina. T.II. Red. Tadeusz Białecki. Uniwersytet Szczeciński Szczecin 2000, s. 502. ISBN 83-7241-089-5.
  3. 1 2 In memoriam: prof. Józef Taniewski. „Otolaryngol. Pol.” 1971, 25(6), s.672–673
  4. M.P. z 1953 r. nr 54, poz. 660
  5. M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
  6. M.P. z 1953 r. nr 64, poz. 785