Język bedża
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 1,2 mln | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | bej | ||
| ISO 639-3 | bej | ||
| IETF | bej | ||
| Glottolog | beja1238 | ||
| Ethnologue | bej | ||
| GOST 7.75–97 | бед 087 | ||
| WALS | bej | ||
| SIL | BEI | ||
| Występowanie | |||
 Zasięg geograficzny języka bedża | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bedża – język z rodziny afroazjatyckiej, najczęściej zaliczany do podrodziny kuszyckiej, używany przez ponad 1 mln ludzi wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego w południowym Egipcie (około 77 tys.) i Sudanie (ok. 950 tys.) oraz Erytrei (ok. 120 tys.). Zaświadczony w dokumentach historycznych już za czasów faraonów.
Język ten dzieli bardzo niewiele słownictwa z innymi językami kuszyckimi i niektórzy językoznawcy (np. Robert Hetzron) uznają go raczej za język izolowany w obrębie rodziny afroazjatyckiej. Z drugiej strony na bliski związek języka bedża z językami kuszyckimi wskazuje jego budowa morfologiczna.