Język bucharski
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 60 tys. | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-2 | ira | ||||
| ISO 639-3 | bhh | ||||
| IETF | bhh | ||||
| Glottolog | bukh1238 | ||||
| Ethnologue | bhh | ||||
| SIL | bhh | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język bucharski, także: judeo-perski, judeo-tadżycki – język żydowski używany przez bucharskich Żydów, klasyfikowany najczęściej jako dialekt języka tadżyckiego (czyli także dialekt perskiego).
Język bucharski oparty jest na klasycznym języku perskim, z ogromną liczbą zapożyczeń hebrajskich i zapożyczeniami z sąsiednich języków tureckich oraz arabskiego i rosyjskiego. Zapisywany jest alfabetem hebrajskim.
Językiem tym posługuje się ok. 10 tys. Żydów w Uzbekistanie oraz liczna żydowska emigracja, głównie w Izraelu (50 tys. użytkowników)[1] i USA.
Przypisy
- ↑ Bukharic, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2010-12-15] (ang.).