Język imonda
| Obszar |
prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
250 (1994)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | imn | ||
| IETF | imn | ||
| Glottolog | imon1245 | ||
| Ethnologue | imn | ||
| WALS | imo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język imonda – język papuaski używany w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei, w dystrykcie Amanab. Według danych z 1994 roku mówi nim 250 osób[1].
Należy do rodziny języków granicznych, łączącej szereg języków używanych na pograniczu Indonezji i Papui-Nowej Gwinei[1].
Donald Laycock opisał go jako dialekt języka waris, jednakże oba języki nie są wzajemnie zrozumiałe, a społeczności Imonda i Waris mają odrębną tożsamość językową[2].
Wszyscy jego użytkownicy posługują się również tok pisin, a w pewnym zakresie znany jest także język malajski[3]. W latach 80. XX wieku odnotowano, że znajomość malajskiego występuje przede wszystkim wśród starszego pokolenia[4]. Na poziomie słownictwa zaznaczyły się wpływy obu tych języków; niektóre zapożyczenia z tok pisin konkurują z wyrazami malajskimi[5][6]. Wiele osób ze społeczności Imonda zna też waris[2][7].
Sporządzono opis jego gramatyki (1985)[8].
Przypisy
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Imonda, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 Seiler 1985 ↓, s. 3.
- ↑ Seiler 1985 ↓, s. 2.
- ↑ Seiler 1985 ↓, s. 227.
- ↑ Seiler 1985 ↓, s. 2, 226–228.
- ↑ Seiler 1983 ↓.
- ↑ Seiler 1983 ↓, s. 70.
- ↑ Seiler 1985 ↓.
Bibliografia
- Walter Seiler, The lost Malay language of Papua New Guinea, [w:] James T. Collins (red.), Studies in Malay Dialects, Part II, Jakarta: Universitas Atma Jaya, 1983 (NUSA: Linguistic studies of Indonesian and other languages in Indonesia 17), s. 65–72 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
- Walter Seiler, Imonda, a Papuan language, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1985 (Pacific Linguistics B-93), DOI: 10.15144/PL-B93, ISBN 978-0-85883-326-5, OCLC 648579791 (ang.).