Język lindu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2600 (2010) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | klw | ||
| IETF | klw | ||
| Glottolog | lind1248 | ||
| Ethnologue | klw | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lindu (lindoe), także: linduan, tado[1][2], tado-lindu[3] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji, przez niewielką grupę ludności w pobliżu jeziora Lindu[2]. Według danych z 2010 r. posługuje się nim 2600 osób[4].
Nazwa „tado” pochodzi od miejscowej formy przeczenia[2]. Jest bardzo blisko spokrewniony z językiem moma (kulawi). Oba języki dałoby się wręcz klasyfikować jako dialekty, przy czym czynniki społeczne i geograficzne decydują o ich odrębności[5].
Według doniesień z 2010 r. pozostaje preferowanym środkiem komunikacji. Jest wykorzystywany w kontaktach swobodnych, a także w tradycyjnych obrzędach. W sferze religijnej, edukacji i administracji zdecydowanie dominuje język indonezyjski[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1]. Pod auspicjami SIL International powstał skrótowy słownik (Kamus Saku Bahasa Tado-Lindu – Indonesia – Inggris, 2010)[3].
Przypisy
- 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tado, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 3 4 David Mead: Lindu. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
- 1 2 Tarua i in. 2010 ↓.
- ↑ Tarua i in. 2010 ↓, Prakata, s. 2.
- ↑ David Mead: Moma. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-05-31]. (ang.).
Bibliografia
- Bance Tarua i inni, Kamus Saku Bahasa Tado-Lindu – Indonesia – Inggris, Sulawesi Tengah: SIL International-Indonesia, 2010 [dostęp 2023-05-31] (indonez. • ang.).